ترتیل در قرآن

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

مقدمه

ترتیل در سه معنا به کار رفته است:

  1. خوب و منظّم خواندن.
  2. شمرده و فصیح خواندن
  3. با دقت و مرتب بودن.

از این ماده چهار بار و در دو آیه از قرآن آمده که دو بار به صورت فعلی و دو بار به صورت مصدری است: ﴿ وَرَتَّلْنَاهُ تَرْتِيلًا[۱]، ﴿وَرَتِّلِ الْقُرْآنَ تَرْتِيلًا[۲]. راغب گوید: ترتیل یعنی به سهولت و درستی و با تأنّی کلمات را ادا کردن. ﴿ رَتِّلِ یعنی آن چیز را منظم، هماهنگ و زیبا در کنار هم قرار داد[۳].

فاضل گروسی در کتاب تجوید استدلالی‌اش گوید: از علی بن ابی طالب (ع) سؤال کردند معنای ترتیل را، فرمود: «أَنَّهُ حِفْظُ اَلْوُقُوفِ وَ بَيَانُ اَلْحُرُوفِ»، «ترتیل یعنی دانستن وقف‌ها و نیکو ادا کردن حروف» و حفظ وقوف عبارت است از دانستن وقف‌ها و فرق گذاشتن بین وقف حَسَن و تامّ و وقوف لازم و حرام و وقف غفران و کفران. بیان حروف نیز اشاره است به صفات ذاتی و عرضی و ادغام و اِخفات و اظهار و مدّ لازم و جائز و مستحب از حروف و صفات مستحسن تجویدی قرائتی[۴].

مفسران، تعبیر ﴿عَلَى مُكْثٍ[۵] را به تلاوت با ترتیل، تفسیر کرده‌اند[۶]؛ ﴿وَقُرْآنًا فَرَقْنَاهُ لِتَقْرَأَهُ عَلَى النَّاسِ عَلَى مُكْثٍ وَنَزَّلْنَاهُ تَنْزِيلًا[۷].

شیخ کلینی در الکافی، کتاب فضل القرآن، یک باب را اختصاص به ترتیل داده و عنوان "ترتیل القرآن بالصوت الحسن" را برای آن برگزیده است. «"عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ سُلَيْمَانَ قَالَ: سَأَلْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ (ع) عَنْ قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ- ﴿ أَوْ زِدْ عَلَيْهِ * وَرَتِّلِ الْقُرْآنَ تَرْتِيلًا[۸] قَالَ: قَالَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ (ع) بَيِّنْهُ‏ تِبْيَاناً وَ لَا تَهُذَّهُ‏ هَذَّ الشِّعْرِ وَ لَا تَنْثُرْهُ نَثْرَ الرَّمْلِ وَ لَكِنْ أَفْزِعُوا قُلُوبَكُمُ الْقَاسِيَةَ وَ لَا يَكُنْ هَمُّ أَحَدِكُمْ آخِرَ السُّورَةِ».

عبدالله بن سلیمان گوید: از امام صادق (ع) درباره این آیه: ﴿ أَوْ زِدْ عَلَيْهِ * وَرَتِّلِ الْقُرْآنَ تَرْتِيلًا پرسیدم، فرمود: امیرمؤمنان (ع) فرموده است: یعنی آن را روشن و شمرده بخوان؛ نه مانند شعر تند بخوان و نه مانند ریگ، پراکنده کن (یعنی زیاد میان کلمات فاصله مینداز)، بلکه به سبب آن در دل‌های سخت و محکم خود دلهره ایجاد کنید و نباید همت هر یک از شما رسیدن به آخر سوره باشد»[۹].

بعضی در معنای ترتیل، افزون بر توجه به جنبه‌های ظاهری و الفاظ، تدبر در محتوا و معانی آیات را نیز دخیل دانسته‌اند، و آن را به آشکارا و شمرده خواندن همراه با تدبر در معانی آیات، تفسیر کرده‌اند[۱۰]. شاید فخر رازی با توجه به همین نکته می‌گوید: مقصود از ترتیل قرائت با «حضور قلب و کمال معرفت» است[۱۱].

مفهوم روایات هم در این باره همین است؛ زیرا از مهمترین اهداف تلاوت قرآن، همانا تدبر در معنای والای کلام الهی است. از این رو امیرمؤمنان (ع) می‌فرماید: در قرائتی که در آن تدبر نباشد هیچ خیری نیست و ابن عباس می‌گوید: سوره بقره را با ترتیل و تدبر بخوانم برای من بهتر است که همه قرآن را تندخوانی کنم[۱۲]. تدبر زمانی امکان‌پذیر است که قاری قرآن را با آرامش و شمرده بخواند تا بتواند به تأمل در حقایق و دقایق آیات آن بپردازد. تلاوت با ترتیل، زمینه‌ای برای تدبر و در نتیجه تأثیر آیات نورانی قرآن در جان انسان است [۱۳].[۱۴]

ترتیل در فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم

ترتیل از رَتَل، به معنای حسن هماهنگی و به هم پیوستگی در سخن و در اصطلاح قرآن رعایت آداب تلاوت است که کلمات قرآن با تأنی، تأمل، صحیح و آسان ادا شود[۱۵]

  1. ﴿يَا أَيُّهَا الْمُزَّمِّلُ * قُمِ اللَّيْلَ إِلَّا قَلِيلًا * نِصْفَهُ أَوِ انْقُصْ مِنْهُ قَلِيلًا * أَوْ زِدْ عَلَيْهِ وَرَتِّلِ الْقُرْآنَ تَرْتِيلًا * إِنَّا سَنُلْقِي عَلَيْكَ قَوْلًا ثَقِيلًا[۱۶]
  2. ﴿وَقَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا لَوْلَا نُزِّلَ عَلَيْهِ الْقُرْآنُ جُمْلَةً وَاحِدَةً كَذَلِكَ لِنُثَبِّتَ بِهِ فُؤَادَكَ وَرَتَّلْنَاهُ تَرْتِيلًا[۱۷]

نکات: در آیات فوق این محورها مطرح گردیده است:

  1. پیامبر از طرف خداوند مأمور به تلاوت قرآن همراه ترتیل گردیده است.
  2. ترتیل قرآن در نیمه شب، فراهم کننده شرایط دریافت وحی الهی برای پیامبر: ﴿إِنَّا سَنُلْقِي عَلَيْكَ قَوْلًا ثَقِيلًا[۱۸]
  3. نیمه شب زمانی مناسب برای ترتیل قرآن: «خواندن همراه با تانی وتامل» ﴿يَا أَيُّهَا الْمُزَّمِّلُ * قُمِ اللَّيْلَ إِلَّا قَلِيلًا * نِصْفَهُ أَوِ انْقُصْ مِنْهُ قَلِيلًا * أَوْ زِدْ عَلَيْهِ وَرَتِّلِ الْقُرْآنَ تَرْتِيلًا[۱۹]
  4. مأموریت پیامبربه قرآئت قرآن همراه باتانی و تامل در نماز: ﴿قُمِ اللَّيْلَ إِلَّا قَلِيلًا* وَرَتِّلِ الْقُرْآنَ تَرْتِيلًا[۲۰]
  5. نزول قرآن بر پیامبر به صورت شمرده و آهسته: ﴿وَرَتَّلْنَاهُ تَرْتِيلًا[۲۱][۲۲].

منابع

پانویس

  1. «و آن را (بر تو) بسیار آرام خواندیم» سوره فرقان، آیه ۳۲.
  2. «و قرآن را آرام و روشن بخوان» سوره مزمل، آیه ۴.
  3. مفردات، ص۳۴۱.
  4. تجوید استدلالی، ص۱۰۲ و ۱۰۳.
  5. سوره اسراء، آیه ۱۰۶.
  6. مجمع البیان، ج۶، ص۶۸۷؛ تفسیر قرطبی، ج۱۵، ص۲۲۲.
  7. «و آن را قرآنی بخش‌بخش کرده‌ایم تا بر مردم با درنگ بخوانی و آن را خرده‌خرده فرو فرستاده‌ایم» سوره اسراء، آیه ۱۰۶.
  8. «یا (اندکی) بر آن بیفزای و قرآن را آرام و روشن بخوان * یا (اندکی) بر آن بیفزای و قرآن را آرام و روشن بخوان» سوره مزمل، آیه ۴.
  9. الکافی، ج۲، ص۶۱۴.
  10. تفسیر قرطبی، تفسیر سوره مزمل.
  11. التفسیر الکبیر، ذیل تفسیر سوره مزمل.
  12. جوامع الجامع، ج۴، ص۳۸۳.
  13. دائرة المعارف قرآن کریم، ج۷، ص۴۱۴.
  14. کوشا، محمد علی، مقاله «ترتیل»، دانشنامه معاصر قرآن کریم، ص:۴۲۴-۴۲۵.
  15. ترتیل قرآن "به معنای تلاوت آن است به نحوی که حروف پشت سر هم آن روشن و جدای از هم بگوش شنونده برسد: مفردات راغب ص ۳۴۱
  16. «ای جامه بر خویش پیچیده * شب را- جز اندکی- بپای خیز * نیمی از آن را یا اندکی از آن (نیمه) را کم کن! * یا (اندکی) بر آن بیفزای و قرآن را آرام و روشن بخوان * ما سخنی سنگین را به زودی بر تو فرو می‌فرستیم» سوره مزمل، آیه ۱-۵.
  17. «و کافران گفتند: چرا قرآن بر او یکجا فرو فرستاده نشده است؟ این چنین (فرو فرستاده‌ایم) تا دلت را بدان استوار داریم و آن را (بر تو) بسیار آرام خواندیم» سوره فرقان، آیه ۳۲.
  18. «ما سخنی سنگین را به زودی بر تو فرو می‌فرستیم» سوره مزمل، آیه ۵.
  19. «ای جامه بر خویش پیچیده * شب را- جز اندکی- بپای خیز * نیمی از آن را یا اندکی از آن (نیمه) را کم کن!* یا (اندکی) بر آن بیفزای و قرآن را آرام و روشن بخوان» سوره مزمل، آیه ۱- ۴.
  20. «شب را- جز اندکی- بپای خیز* یا (اندکی) بر آن بیفزای و قرآن را آرام و روشن بخوان» سوره مزمل، آیه ۲و۴.
  21. «و کافران گفتند: چرا قرآن بر او یکجا فرو فرستاده نشده است؟ این چنین (فرو فرستاده‌ایم) تا دلت را بدان استوار داریم و آن را (بر تو) بسیار آرام خواندیم» سوره فرقان، آیه ۳۲.
  22. سعیدیان‌فر و ایازی، فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم، ج۱، ص ۲۸۵.