تکفل

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد

مقدمه

«بار تکفل» یعنی هر فرد شاغل بار هزینه چند نفر از بیکاران را بر دوش می‌کشد. بار تکفّل یکی از فرایندهای منفی اقتصادی است که برای مثال رکود و عدم پویایی تولید می‌تواند عامل بروز آن باشد. بار تکفّل در کشورهای پیشرفته اغلب رقمی معادل دوسوم است. در حالی که بر اثر رکود، بیکاری در جامعه به حدّی می‌رسد که اگر دو پنجم جامعه بیکار باشند، هر یک نفر شاغل باید بار تکفّل شش نفر را به دوش بکشد.

اگر به توصیه‌های اسلام در سبک‌کردن بار تکفّل توجه کنیم، می‌توانیم چنین نتیجه بگیریم که هر نوع عامل بالا رفتن بار تکفّل یک عامل منفی از دیدگاه اسلام به شمار می‌آید.

در اصطلاح نصوص اسلامی کلمه «کلّ» با فتحه کاف و تشدید لام برای بیان بار تکفّل به کار رفته است: ملعون من ألقی کلّه علی النّاس؛ «از رحمت خدا به دور و ملعون است کسی که بار تکفل خود را به دوش دیگران بیندازد».

تلاش در سبک‌کردن بار تکفّل به معنای کاهش‌دادن به بیکاری و کاهش بیکاری به معنای سرعت بخشیدن و توسعه تولید و مبارزه با رکود است[۱].[۲]

منابع

پانویس

  1. فقه سیاسی، ج۴، ص۲۴۶.
  2. عمید زنجانی، عباس علی، دانشنامه فقه سیاسی، ص ۳۹۷.