جبلة بن علی شیبانی در تاریخ اسلامی
مقدمه
«اَلسَّلاَمُ عَلَى جَبَلَةَ بْنِ عَلِيٍّ اَلشَّيْبَانِيِّ»[۱]؛
«جبله» فرزند علی بن سوید بن عمرو شیبانی، منسوب به شیبان، قبیلهای معروف از بکر بن وائل[۲]، عدنانی و از عربهای شمال است[۳].
جبله از شجاعان و جنگجویان کوفه و از یاران امیرالمؤمنین (ع) بود و در جنگ صفین در رکاب آن حضرت (ع) جنگید[۴]. وی پس از آمدن مسلم به شهر کوفه به او پیوست و بیعت کرد و حضرت را تا آخرین لحظات همراهی نمود، و پس از شهادت آن حضرت در خانه اقوام و بستگانش پنهان شد، همین که متوجه شد که کاروان امام حسین به کربلا فرود آمدند، خود را به همراه سپاه عمرسعد، به کربلا رساند و در فرصت مناسبی خود را به صف یاران امام رساند، و در روز عاشورا در حمله نخست به شهادت رسید[۵].
اگر چه در تاریخ عاشورا، برای این بزرگوار جز خبر شهادت چیز دیگری نیامده نه نطقی و نه اقدام برجستهای. اما هرگز از قدر و جلال او نمیکاهد؛ زیرا اولاً نام او در زیارت ناحیه مقدسه آمده است که خود توجه خاص به عظمت و شخصیت اوست، و ثانیاً انسانها از نظر سخن و کلام متفاوتند و بعضی با اینکه دارای روحی بلند و ایمانی قوی و شجاعتی والا هستند اما از نظر نطق و بیان قدرت کمتری دارند و خود را از این جهت نشان نمیدهند؛ لذا جبله مردی بزرگ و شخصیتی والامقام و قابل اکرام و اعزاز بود اگرچه سخنی و اظهار عقیده ای از او به جای نمانده است.[۶]
منابع
پانویس
- ↑ زیارت ناحیه مقدسه، بحار الأنوار، ج۴۵، ص۷۲ اما در زیارت رجبیه، جبلة بن عبدالله یاد شده که گویا همان جبلة بن علی است. (بحارالأنوار، ج۱۰۱، ص۳۴۰).
- ↑ انساب، ج۳، ص۴۸۲
- ↑ انصار الحسین (ع)، ص۷۹، دارالاسلامیة
- ↑ ر. ک: اصحاب امام علی (ع)، ج۱، ص۲۳۶.
- ↑ تنقیح المقال، ج۲۰۷؛ ر. ک: ابصارالعین، ص۱۸۷، در مناقب ابن شهرآشوب، ج۴، ص۱۱۳ و اعیان الشیعه، ج۱، ص۶۱۰ تنها به اسم این بزرگوار که در زمره شهدای کربلا بوده است اکتفا کردهاند.
- ↑ ناظمزاده، سید اصغر، اصحاب امام حسین، ص:۳۴۴-۳۴۵.