جبیر بن حارث اعرابی
آشنایی اجمالی
ابن حجر[۱] وی را در قسم چهارم کتابش (توهمات) آورده است. مستند صحابی بودن او، نقلی است که ابوالمکارم عبد الکریم بن امیر نصر دیلمی در سال ۵۷۷ چنین آورده است: در خدمت ناصرالدین عباسی برای شکار از شهر بیرون رفتیم و به بیابان بی‌آب وگیاهی رسیدیم. در آنجا گروهی از اعراب خلیفه را شناختند و به پیشواز او آمدند و پس از پذیرایی از خلیفه گفتند: ما همه فرزندان شخصی هستیم که زنده است و رسول خدا (ص) را درک کرده و در جنگ‌ها در رکاب آن حضرت بوده است! او را که مانند طفل شده بود، به خلیفه نشان دادند. جبیر به خلیفه گفت: در خیبر با رسول خدا (ص) بودم که از آن حضرت خواستم نصیحتم کند، فرمود: (پیوسته چهار سوره قرآن را که اول آنها «قل» است، بخوان)[۲]، ابن حجر این داستان را به داستان رتن هندی تشبیه کرده است. می‌گویند: رتن هندی ۱۴۰۰ سال عمر کرد و در قرن هفتم هجری درگذشت، که این مطلب در کتاب‌های تراجم تکذیب شده است[۳].[۴]
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۶۴۳.
- ↑ ابن حجر، لسان، ج۲، ص۹۷.
- ↑ ر. ک: ذهبی، تجرید أسماء الصحابه میزان، ج۲، ص۴۵؛ همو، سیر، ج۲۲، ص۳۶۷؛ ابن حجر، لسان، ج۲، ص۴۵۰؛ همو، الاصابه، ج۲، ص۶۴۳.
- ↑ محمدی، رمضان، مقاله «جبیر بن حارث اعرابی»، دانشنامه سیره نبوی ج۲، ص ۳۶۸ - ۳۶۹.