جرم سیاسی

مقدمه

جرم سیاسی، عملی است که با هدف رویارویی با حکومت، مخدوش کردن امنیت اجتماعی، در خطر انداختن و تهدید استقلال و امنیت داخلی و خارجی، به قصد براندازی یا تضعیف رژیم حاکم انجام می‌پزیرد. به طور کلّی، هر رفتاری که مستقیماً بر منافع و امتیازات سیاسی و یا به موجودیت و تشکیلات سیاسی کشور لطمه زند، جرم سیاسی است؛ نظیر قیام مسلحانه علیه یک کشور^[۱]. جرم سیاسی در فقه سیاسی اسلام، تحت عنوان "بغی" مطرح گردیده و منشأ حکم آن، آیه وَإِنْ طَائِفَتَانِ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ اقْتَتَلُوا فَأَصْلِحُوا بَيْنَهُمَا فَإِنْ بَغَتْ إِحْدَاهُمَا عَلَى الْأُخْرَى فَقَاتِلُوا الَّتِي تَبْغِي حَتَّى تَفِيءَ إِلَى أَمْرِ اللَّهِ فَإِنْ فَاءَتْ فَأَصْلِحُوا بَيْنَهُمَا بِالْعَدْلِ وَأَقْسِطُوا إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُقْسِطِينَ^[۲] می‌باشد^[۳].^[۴]

منابع

فروتن، اباصلت، مرادی، علی اصغر، واژه‌نامه فقه سیاسی

پانویس

↑ حقوق اساسی، ج۲، ص۶۱۸-۶۱۴.
↑ «و اگر دو دسته از مؤمنان جنگ کنند، میان آنان را آشتی دهید پس اگر یکی از آن دو بر دیگری ستم کرد با آن کس که ستم می‌کند جنگ کنید تا به فرمان خداوند باز گردد و چون بازگشت، میان آن دو با دادگری آشتی دهید و دادگری ورزید که خداوند دادگران را دوست می‌دارد» سوره حجرات، آیه ۹.
↑ تحریر الوسیله، ج۲، ص۶۲۲؛ کشف الغطاء، ج۴، ص۳۶۷؛ جواهر الکلام، ج۲۱، ص۳۲۲. ر. ک: بغات.
↑ فروتن، اباصلت، مرادی، علی اصغر، واژه‌نامه فقه سیاسی، ص ۷۲.

[1] حقوق اساسی، ج۲، ص۶۱۸-۶۱۴.

[2] «و اگر دو دسته از مؤمنان جنگ کنند، میان آنان را آشتی دهید پس اگر یکی از آن دو بر دیگری ستم کرد با آن کس که ستم می‌کند جنگ کنید تا به فرمان خداوند باز گردد و چون بازگشت، میان آن دو با دادگری آشتی دهید و دادگری ورزید که خداوند دادگران را دوست می‌دارد» سوره حجرات، آیه ۹.

[3] تحریر الوسیله، ج۲، ص۶۲۲؛ کشف الغطاء، ج۴، ص۳۶۷؛ جواهر الکلام، ج۲۱، ص۳۲۲. ر. ک: بغات.

[4] فروتن، اباصلت، مرادی، علی اصغر، واژه‌نامه فقه سیاسی، ص ۷۲.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]