حارث بن عتبه

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

آشنایی اجمالی

ابن قانع[۱]، در کتابش «معجم الصحابه» او را صحابی دانسته و از او نقل می‌کند که در روز فتح مکه از رسول خدا a شنید: «لاَ هِجْرَةَ بَعْدَ اَلْفَتْحِ»؛ ابن حجر[۲]، شرح حال او را در قسم چهارم الاصابه (توهمات) آورده، می‌گوید: ابن قانع و به تبع وی ابن فتحون او را صحابی دانسته و ناقل حدیث «لاَ هِجْرَةَ بَعْدَ اَلْفَتْحِ»؛ معرفی کرده‌اند، اما آنان دچار اشتباه و تصحیف شده‌اند؛ زیرا اطلاعات و حدیث ذکر شده برای حارث بن عتبه، مربوط به فرد شناخته شده دیگری به نام «حارث بن غزیه» است. همان گونه که ابن حجر متذکر شده، در منابع رجالی، حدیثی اهل سنت، این حدیث از «حارث بن غزیه» (یا غزیة بن حارث) نقل شده است[۳]. بنابراین فردی با عنوان حارث بن عتبه را نمی‌توان صحابی دانست.[۴]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. ابن ثانع، ج۱، ص۱۸۰.
  2. ابن حجر، الاصابه، ج۲، ص۱۶۷.
  3. بنگرید: خلیفة بن خیاط، الطبقات، ص۱۷۷؛ بخاری، التاریخ الکبیر، ج۷، ص۱۰۹؛ طبرانی، المعجم الکبیر، ج۳، ص۲۷۳؛ متقی هندی، کنز العمال، ج۱۰، ص۵۰۰.
  4. داداش نژاد، منصور، مقاله «حارث بن عتبه»، دانشنامه سیره نبوی ج۲، ص ۴۷۸.