حدیث چون قائم ما قیام کند دستش را بر سر بندگان می‌گذارد و عقول آنان را متمرکز ساخته و اخلاق‌شان را کامل می‌کند یعنی چه؟ (پرسش)

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
حدیث چون قائم ما قیام کند دستش را بر سر بندگان می‌گذارد و عقول آنان را متمرکز ساخته و اخلاق‌شان را کامل می‌کند یعنی چه؟
موضوع اصلیبانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت
مدخل اصلیمهدویت
تعداد پاسخ۱ پاسخ

حدیث چون قائم ما قیام کند دستش را بر سر بندگان می‌گذارد و عقول آنان را متمرکز ساخته و اخلاق‌شان را کامل می‌کند یعنی چه؟ یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث مهدویت است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی مهدویت مراجعه شود.

پاسخ نخست

رحیم کارگر

حجت الاسلام و المسلمین دکتر رحیم کارگر، در کتاب «مهدویت دوران ظهور» در این‌باره گفته است:

«این روایت از امام باقر (ع) در کتاب الخرائج و الجرائح راوندی و بحار الانوار نقل شده است که آن حضرت می‏‌فرماید: "وقتی قائم ما قیام کند، دستش را بر سر بندگان می‌نهد و عقل‌های آنان را به هم پیوند می‌دهد و اخلاق آنان را کامل می‌سازد[۱]‏‌. بر اساس این روایت، عقول و افکار مردم متمرکز و شکوفا و اخلاق آنان کامل می‏‌شود. در تبیین این کلام شگفت‏‌انگیز، باید گفت: منظور این نیست که حضرت مهدی (ع) بر سر تک ‏‌تک انسان‏‌ها دست می‏‌کشد و پس از آن عقول مردم کامل می‏‌شود، هرچند آن حضرت به یقین از ولایت تکوینی خود استفاده کاملی می‏‌کند و با نفوذ در دل و جان و عقل مردم و هدایت‏‌های پیامبرگونه خود، آنان را هدایت و راهنمایی می‏‌کند. مقصود از "دست" در این روایت، دست رحمت، هدایت و شفقت الهی بر بندگان است. کلمه "ید" به معنای "دست" در زبان عربی، مفاهیم و مصداق‏‌های گوناگونی دارد. یکی از معانی ید، "نعمت و رحمت" است‏‌ [۲]‏‌. در این صورت معنا چنین می‏‌شود: "در زمان ظهور حضرت مهدی با آفت‏‌زدایی از درخت عقل و خرد و ایجاد بستر و زمینه مناسب برای رشد و شکوفای عقول مردم، رحمت و نعمت خداوند بر مردم نازل می‏‌شود و همه آنان هدایت می‏‌یابند و به سرمنزل مقصود "کمال" می‏‌رسند.

  • خداوند در قرآن کریم در مورد یکی از حکمت‏‌های نبوت می‏‌فرماید: الَّذِينَ يَتَّبِعُونَ الرَّسُولَ النَّبِيَّ الأُمِّيَّ الَّذِي يَجِدُونَهُ مَكْتُوبًا عِندَهُمْ فِي التَّوْرَاةِ وَالإِنجِيلِ يَأْمُرُهُم بِالْمَعْرُوفِ وَيَنْهَاهُمْ عَنِ الْمُنكَرِ وَيُحِلُّ لَهُمُ الطَّيِّبَاتِ وَيُحَرِّمُ عَلَيْهِمُ الْخَبَائِثَ وَيَضَعُ عَنْهُمْ إِصْرَهُمْ وَالأَغْلالَ الَّتِي كَانَتْ عَلَيْهِمْ فَالَّذِينَ آمَنُواْ بِهِ وَعَزَّرُوهُ وَنَصَرُوهُ وَاتَّبَعُواْ النُّورَ الَّذِيَ أُنزِلَ مَعَهُ أُوْلَئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ[۳]؛ در این‏‌جا منظور از زنجیر و مشقت بندها و زنجیرهای مادی نیست؛ بلکه مقصود زنجیرهای نادانی و فساد است که پیامبر اکرم با هدایت‏‌ها و تلاش‏‌های فراوان فرهنگی، آن را از انسان‏‌ها برطرف ساخت. در عین حال از هدایت‏‌های تکوینی ویژه نیز استفاده کرد و در دل و جان مردم مشرک و فاسد نفوذ معنوی داشت و تأثیرات عمیقی بر آنان گذاشت.
  • در عصر ظهور امام زمان نیز، تمام موانع و آفت‏‌های رشد و تعالی عقلانی انسان‏‌ها از بین می‏‌رود و عقول آنان به حد بالایی از شکوفایی و رشد نایل می‏‌گردد. در این‏‌جا حضرت مهدی ادامه‏‌دهنده راه پیامبران و تکمیل ‏‌کننده برنامه‏‌های آنان- به خصوص پیامبر اسلام- است. این موضوع از مهم‏‌ترین برنامه‏‌ها و اقدام‏‌های امام (ع)است. او از حقایق گسترده و جهانی برای بشریت پرده برمی‏‌دارد و مردمان را به دانش‏‌های یقینی و درست هدایت می‏‌کند و شناخت‏‌های ناب و خالص به ارمغان می‏‌آورد.
  • از این رهگذر دو محور اساسی تحقق می‏‌پذیرد:
  1. با گسترش شناخت و کشف اسرار کائنات، پایه‏‌های خداشناسی استوار می‏‌گردد.
  2. گسترش شناخت و دانایی، تشکیل جامعه مطلوب انسانی را ممکن می‏‌سازد، زیرا در پرتو شناخت درست مسائل حیات و بخش‏‌های گوناگون آن، مسائل تربیت، رشد و تکامل معنوی و مادی و آغاز و انجام کار انسان، شیوه‏‌ها و روش‏‌های اداره زندگی، تأمین و تنظیم خانواده و ... بخش‏‌های زندگی در همه ابعاد به شایستگی اداره می‏‌شود و سامانی درخور می‏‌یابد. در پرتو علم و آگاهی از مسائل مادی و فیزیکی جهان، زیست این دنیای انسان بهبود می‏‌یابد و با شناخت مسائل معنوی و صلاح و سعادت روح انسانی، راه تکامل معنوی گشوده می‏‌شود و جامعه آرمانی، در بعد مادی و معنوی "رشد فکری و اخلاقی"، پدیدار می‏‌گردد. این شناخت‏‌ها، همه در روزگار رستاخیز امام مهدی (ع) تحقق می‏‌یابد و نقطه‏‌های ابهام و تردید و سرگردانی محو می‏‌شود و به راه‏‌ها و روش‏‌های متعالی‏‌تر و بالاتری دست می‏‌یابد و شیوه‏‌های بهتری را در پیش می‏‌گیرد. بدین‏‌سان هرروز او و هرگام او، در همه مسائل حیات و ابعاد زندگی، گامی به پیش است و واپس‏‌گرایی و تکرار در آن راه ندارد و بدین‏‌گونه‏‌ اهریمن جهل و نادانی و فساد طغیان، به سرپنجه توانای خداوند، از زندگی انسان بیرون رانده می‏‌شود جای آن را آگاهی، دانایی و روشنی و نور فرامی‏‌گیرد. چنان‏‌که در روایتی آمده است: "مهدی زمین را از عدل و نور و برهان آکنده می‏‌سازد" [۴]‏‌؛ و از پیامبر (ص) نقل شده است: "نهمین امام از فرزندان حسین قائم است که خداوند به دست او، سرزمین تاریک زندگی را نورانی و روشن می‏‌کند و از عدل آکنده می‏‌سازد؛ پس از دوران ظلم، علم و دانایی را فراگیر می‏‌کند، پس از دوران جهل و نادانی ..."[۵]‏‌.
  • بدین‏‌سان به دست امام زمان (ع) و با اذن و قدرت الهی، همه جامعه‏‌ها و انسان‏‌ها، از تاریکی نادانی، ظلم و فساد به روشنایی و نور دانایی، تقوا و اخلاق فاضله رهنمون می‏‌گردند.
  • بر این اساس دولت امام مهدی (ع)، تأمین معنویت، عقلانیت و عدالت را بر عهده دارد تا جامعه به سمت تعالی و تکامل، تعادل و پیشرفت سوق داده شود و این به ابزار و روش‏‌های مختلفی نیاز دارد.
  • مهم‏‌ترین آنها دعوت، راهنمایی و نصیحت است؛ هرچند معجزه و عنایت الهی نیز در میان خواهد بود و امام (ع)از ولایت تکوینی نیز بهره خواهد گرفت»[۶].

پانویس

  1. ‏‌ " إِذَا قَامَ قَائِمُنَا وَضَعَ يَدَهُ عَلَى رُءُوسِ الْعِبَادِ فَجَمَعَ‏ بِهِ‏ عُقُولَهُمْ‏ وَ أَكْمَلَ‏ بِهِ‏ أَخْلَاقَهُمْ‏‏ ‏‏‏‏‏"؛ الخرائج و الجرائح، ج ۲، ص ۸۴۱، ح ۷۱؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۳۶، ح ۷۱.
  2. ‏‌ مفردات راغب، ص ۸۸۹.
  3. همان کسان که از فرستاده پیام‌آور درس ناخوانده پیروی می‌کنند، همان که (نام) او را نزد خویش در تورات و انجیل نوشته می‌یابند؛ آنان را به نیکی فرمان می‌دهد و از بدی باز می‌دارد و چیزهای پاکیزه را بر آنان حلال و چیزهای ناپاک را بر آنان حرام می‌گرداند و بار (تکلیف) های گران و بندهایی را که بر آنها (بسته) بود از آنان برمی‌دارد، پس کسانی که به او ایمان آورده و او را بزرگ داشته و بدو یاری رسانده‌اند و از نوری که همراه وی فرو فرستاده شده است پیروی کرده‌اند رستگارند؛ سوره اعراف، آیه: ۱۵۷.
  4. " يَمْلَأُ الْأَرْضَ‏ عَدْلًا وَ قِسْطاً وَ نُوراً وَ بُرْهَاناً‏‏‏‏‏"؛ احتجاج طبرسی، ج ۲، ص ۲۹۱؛ الغیبة نعمانی، ص ۲۲۷، ح ۲۶.
  5. ‏‌ شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج ۱، ص ۲۶۰.
  6. کارگر، رحیم؛ مهدویت دوران ظهور، ص ۴۷ - ۵۰.