حسن بن محمد بن سماعه کوفی کندی صیرفی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

آشنایی اجمالی

ابومحمد حسن بن محمد بن سماعه کوفی کندی صیرفی صحابی امام کاظم(ع) بود[۱] و از کسانی مانند وهیب بن حفص، صفوان بن یحیی، ابن مسکان، علی بن رئاب و ایوب بن نوح روایت نمود.[۲] محمد بن احمد بن ثابت، حمید بن زیاد، ابوعلی اشعری،محمد بن حمدان کوفی و محمد بن عبدالجبار از او روایت کرده‌اند.[۳] نجاشی او را از بزرگان واقفه و معاند و متعصب در مذهب خود دانسته و داستانی از انکار او نسبت به علم غیب امام هادی(ع) نقل کرده و در عین حال می‌‌گوید: وی فقیهی ثقه به شمار می‌‌رود و احادیث بسیاری روایت کرده است.[۴]

کتاب‌های وفاة ابی عبدالله(ع)، الدلائل، العبادات،[۵] الصیام، المواقیت،[۶] النکاح، الطلاق، الحدود، الدیات، القبلة، السهو، الطهور، الوقت، الشراء، البیع، الغیبه، البشارات، الحیض، الفرائض، الحج، الزهد، الصلاة، الجنائز، اللباس و زیارة ابی عبد الله(ع)آثار اوست.[۷]

کندی سرانجام در پنجم جمادی الاولی سال ۲۶۳ در کوفه درگذشت و ابراهیم بن محمد علوی بر او نماز گزارد و در محله جعفی به خاک سپرده شد.[۸].[۹]

منابع

  1. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱

پانویس

  1. رجال الطوسی ۳۴۸.
  2. معجم رجال الحدیث ۵/۱۱۸.
  3. جامع الرواة ۱/۲۲۵.
  4. رجال النجاشی ۱/۱۴۰.
  5. معالم العلماء ۳۶.
  6. الفهرست (طوسی) ۵۱.
  7. رجال النجاشی ۱/۱۴۰.
  8. رجال النجاشی ۱/۱۴۰.
  9. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۲۶۵.