حسن بن موسی وشاء بغدادی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

آشنایی اجمالی

او در خراسان در خدمت حضرت رضا(ع) بود ولی نامی از او در کتب رجال و سیره نیست، و حال وی معلوم نمی‌باشد، او یک حدیث از امام رضا(ع) روایت می‌کند، او می‌گوید: در خراسان در مجلس امام رضا بودم و «زید بن موسی» برادرش هم با گروهی در آنجا بودند، زید همواره افتخار می‌کرد و از پدران خود می‌گفت.

امام رضا(ع) متوجه زید شدند و فرمودند: ای زید مگر گفته بقالان کوفه تو را مغرور کرده است، خداوند دامن فاطمه را پاک نمود و ذریه او را بر آتش جهنم حرام کرد، به خداوند سوگند آن فقط اختصاصی به حسن و حسین دارد و کودکانی که از بطن فاطمه متولد شدند، اینک موسی بن جعفر(ع) خداوند را عبادت کند و روزها را روزه بگیرد و شب‌ها نماز بگذارد و تو هم معصیت خداوند را انجام دهی، بعد با هم یکی باشید.

در این صورت تو نزد خداوند عزیزتر از او می‌باشی. امام سجاد(ع) می‌فرمودند: نیکوکاران ما دو اجر دارند و گناهکاران ما در برابر عذاب می‌شوند، و بعد متوجه من شدند و فرمودند: ای حسن شما این آیه را چگونه قراءت می‌کنید قَالَ يَا نُوحُ إِنَّهُ لَيْسَ مِنْ أَهْلِكَ إِنَّهُ عَمَلٌ غَيْرُ صَالِحٍ[۱] گفتم مردم این آیه را دو نوع قراءت می‌کنند و گروهی گفته‌اند خداوند در این آیه فرزندی او را نفی می‌کند.

امام(ع) فرمودند: خیر او فرزند نوح است و مقصود نفی فرزندی او نیست، بلکه چون او نافرمانی کرد و به سخنان پدرش گوش نداد و خداوند را معصیت نمود پروردگار او را از فرزندی نوح(ع) طرد نمود، و در میان ما هم اگر کسی معصیت کند و کارهای ناشایسته انجام دهد از ما نخواهد بود، و هرگاه شما از خداوند اطاعت کنید از ما خواهید بود.[۲]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. «فرمود: ای نوح! او از خاندان تو نیست، بی‌گمان او کرداری ناشایسته است پس چیزی را که نمی‌دانی از من مخواه، من تو را اندرز می‌دهم که مبادا از نادانان باشی» سوره هود، آیه ۴۶.
  2. عطاردی قوچانی، عزیزالله، راویان امام رضا در مسند الرضا، ص 128-129.