حَذَر در فقه سیاسی

این مدخل زیرشاخهٔ بحث حَذَر است. حَذَر از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: حَذَر در قرآن - حَذَر در حدیث - حَذَر در فقه سیاسی - پرسش‌های مرتبط

مقدمه

• حَذَر؛ برحذر بودن، بیمناکی، پروا داشتن و ترسیدن. چون این کلمه به معنای اجتناب ‌کردن از چیز خوفناک و مهلک آمده، اخص از "خوف" است، زیرا خوف حالتی نفسانی است که گاهی بدون علت به وجود می‌آید.
• ﴿فَلْيَحْذَرِ الَّذِينَ يُخَالِفُونَ عَنْ أَمْرِهِ أَنْ تُصِيبَهُمْ فِتْنَةٌ﴾.
• انذار و تبشیر (وعد و وعید) دو اصل مهم تبلیغ و دعوت هستند، که در قرآن کریم به‌روشنی قابل ملاحظه‌اند.
• خدای تعالی در قرآن بارها بندگان را از مخالفت با خود برحذر داشته و بر مراعات حدود الهی دعوت کرده است.

منابع

• نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم