دین و معنای زندگی در فلسفه تحلیلی (کتاب)

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
دین و معنای زندگی در فلسفه تحلیلی
زبانفارسی
نویسندهمحمد رضا بیات
موضوعزندگی
مذهبشیعه
ناشرانتشارات دانشگاه ادیان و مذاهب
محل نشرقم، ایران
سال نشر
  • ۱۳۹۰
  • ۱۳۹۴ ش
چاپدوم
تعداد صفحه۲۳۹
شابک‏‫‭۹۷۸-۹۶۴-۸۰۹۰-۹۱-۸‬‬
شماره ملی‎۲‎۵‎۰‎۷‎۵‎۳‎۴

دین و معنای زندگی در فلسفه تحلیلی، کتابی است که با زبان فارسی به بررسی و تحلیل در ارایه نظریه‌ای در مورد زندگی معنادار و رفع موانع آن می‌پردازد. پدیدآورندهٔ این اثر محمد رضا بیات است و انتشارات دانشگاه ادیان و مذاهب انتشار آن را به عهده داشته است[۱]

دربارهٔ کتاب

  • در معرفی این کتاب آمده است: «کتاب ضمن توضیح کوشش‌های فیلسوفان، تحلیلی در ارایه نظریه‌ای در مورد زندگی معنادار و رفع موانعی در این زمینه مانند ابهام مفاهیم، عدم تفکیک میان تقریرهای گوناگون از معنای زندگی و تقلیل آن به دیگر مقوله‌های هنجاری مانند اخلاق و خوشبختی، به رویکردها و نظریه‌های معنای زندگی از سوی آنان پرداخته شده و دیدگاه‌های برخی از متکلمان مسلمان نیز در این باره منعکس گردیده است. نویسنده نخست شیوه مواجهه فلاسفه تحلیلی با مسأله معنای زندگی را بیان کرده و سپس به ارزیابی علل و دلایل پیدایش مسأله معنای زندگی و علت رشد اندک نظریه‌ها در این زمینه در قرن بیستم پرداخته است. وی بی‌معنا شدن یا بی‌معنا شمردن پرسش از معنای زندگی، غیر قابل پاسخ دانستن پرسش در این باره، وجود ابهام در مفهوم آن و عدم تقریرهای گوناگون در این زمینه را علت کم فروغ شدن بحث از معنای زندگی در عصر کنونی دانسته و دیدگاه‌های تعدادی از فلاسفه تحلیلی در این باره را منعکس و مورد تجزیه و تحلیل و نقد قرار داده است. وی در همین زمینه به تبیین نظریه‌های انفسی و آفاقی محض و کامل، نظریه‌های مدافع رویکرد ناطبیعت‌گرا و فراطبیعت‌گرا و نظریه ضرورت جاودانگی انسان پرداخته و به نقد و ارزیابی آنها مبادرت ورزیده است»[۱].

فهرست کتاب

در این مورد اطلاعاتی در دست نیست.

دربارهٔ پدیدآورنده

محمد رضا بیات
آقای دکتر محمد رضا بیات علاوه بر تدریس دروس دانشگاهی به راهنمایی و مشاوره پایان‌نامه‌ها نیز مشغول است او تاکنون چندین جلد کتاب و مقاله به رشته تحریر درآورده است. «دین و معنای زندگی در فلسفه تحلیلی»، «تأملاتی در فلسفه مسیحی» ، «فیلسوفان تحلیلی و معنای زندگی»، «جایگاه انگاره دین در نظام فلسفی هگل» برخی از این آثار است.[۲]

پانویس