ریان بن شبیب

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
(تغییرمسیر از ریّان‌ بن‌ شبیب)

آشنایی اجمالی

ریان بن شبیب در شهر قم سکونت داشت[۱] و از اصحاب و یاران امام رضا(ع) بود.[۲] از امام رضا(ع)[۳] و یونس بن عبدالرحمان[۴] روایت نقل کرد. همچنین گفته شده که از امام صادق(ع)نیز روایتی نقل کرده است[۵] و راویان اهل قم از جمله ابراهیم بن هاشم[۶] و بکر بن صالح از وی روایت کرده‌اند.[۷] رجال شناسان او را محدثی ثقه و مورد اعتماد دانسته‌اند.[۸] او دایی معتصم عباسی بود،[۹] ولی از علاقمندان اهل بیت(ع) به شمار می‌‌رفت؛ لذا مشمول دعای خیر امام جواد(ع) واقع شد.[۱۰] روایات او از امام رضا(ع) در فضیلت زیارت امام حسین(ع) و گریه بر آن حضرت معروف است.[۱۱] او پرسش‌های صباح بن نصر هندی از امام رضا(ع) را جمع‌آوری نموده و یحیی بن زکریا لؤلؤی آن مجموعه را روایت کرده است[۱۲].[۱۳]

جستارهای وابسته

منابع

  1. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱

پانویس

  1. رجال النجاشی، ج۱، ص۳۷۸.
  2. مستدرکات علم رجال الحدیث، ج۳، ص۴۱۱.
  3. بحار الانوار، ج۴۴، ص۲۸۵.
  4. الکافی، ج۱، ص۱۸۴.
  5. تنقیح المقال، ج۱، ص۴۳۵.
  6. تهذیب الاحکام، ج۹، ص۲۰۲.
  7. الکافی، ج۱، ص۱۸۴.
  8. رجال النجاشی، ج۱، ص۳۷۸؛ خلاصة الاقوال، ص۷۱.
  9. رجال ابن داود، ص۱۵۴.
  10. اختیار معرفة الرجال، ص۶۰۹.
  11. بحار الانوار، ج۴۴، ص۲۸۵.
  12. رجال النجاشی، ج۱، ص۳۷۸؛ جامع الرواة، ج۱، ص۳۲۳.
  13. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱، ص۳۳۸ - ۳۳۹.