زاهر بن عمرو کندی در تاریخ اسلامی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

مقدمه

«اَلسَّلاَمُ عَلَى زَاهِرٍ مَوْلَى عَمْرِو بْنِ اَلْحَمِقِ»[۱]؛

زاهر و به قولی زاهد فرزند عمرو کندی، از شخصیت‌های کوفه و از قبیله کنده واز یاران نزدیک امیرمؤمنان (ع) بود. وی در حرکت‌های انقلابی، ضد معاویه شرکتی فعال داشت او غلام و به قولی یکی از یاران نزدیک عمرو بن حمق بود[۲].

برخی از منابع تاریخی بدون استناد به دلیل و سندی گفته‌اند، موقعی که عمرو بن حمق یار صدیق و راستین علی (ع) از ترس جانش از کوفه به کوه‌های موصل فرار کرد. زاهر او را همراهی کرد[۳] ولی طبق منابع کسی که عمرو بن حمق را همراهی کرد رفاعة بن شداد بجلی بوده است[۴]، و زاهر در موقع فرار عمرو بن حمق، در کوفه مانده است.

بی‌شک زاهر از جمله یاران با وفای امام حسین (ع) و از شهیدان کربلاست.[۵]

شهادت زاهر در کربلا

زاهر به همراه امام حسین (ع) در کربلا تا روز عاشورا ماند و با اذن امام (ع) با سپاه عمر سعد مقابله کرد و به شهادت رسید و به نقل ابن شهرآشوب او در حمله اول به شهادت رسید[۶].

در فخر و شرافت زاهر، همین بس که در زیارت ناحیه مقدسه بر او درود و سلام فرستاده شده است.[۷]

منابع

پانویس

  1. زیارت ناحیه مقدسه، بحارالأنوار، ج۴۵، ص۷۲.
  2. مرحوم مقدس اردبیلی در جامع الرواة، ج۱، حرف الزای، او را مصاحب عمرو بن حمق دانسته است، اما شیخ طوسی در رجال خود و علامه محسن امین در اعیان الشیعه، ج۷، ص۴۱، و آیت الله خونی در معجم الرجال، ج۷، ص۲۱۴، شماره ۴۶۴۶، زاهر را غلام عمرو بن حمق دانسته و نیز در زیارت ناحیه که در متن بالا آمد او را مولی عمرو بن حمق (یعنی غلام عمرو..) دانسته است.
  3. . اعیان الشیعه، ج۷، ص۴۱.
  4. تاریخ طبری، ج۵، ص۲۶۲؛ کامل ابن اثیر، ج۲، ص۴۹۲ و ر. ک: ترجمه رفاعة بن شداد و ترجمه عمرو بن حمق در اصحاب امام علی (ع)، از همین قلم.
  5. ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام حسین، ص:۴۲۶-۴۲۷.
  6. . مناقب ابن شهرآشوب، ج۴، ص۱۱۳.
  7. ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام حسین، ص:۴۲۷.