زاهر بن عمرو کندی در تاریخ اسلامی
مقدمه
«اَلسَّلاَمُ عَلَى زَاهِرٍ مَوْلَى عَمْرِو بْنِ اَلْحَمِقِ»[۱]؛
زاهر و به قولی زاهد فرزند عمرو کندی، از شخصیتهای کوفه و از قبیله کنده واز یاران نزدیک امیرمؤمنان (ع) بود. وی در حرکتهای انقلابی، ضد معاویه شرکتی فعال داشت او غلام و به قولی یکی از یاران نزدیک عمرو بن حمق بود[۲].
برخی از منابع تاریخی بدون استناد به دلیل و سندی گفتهاند، موقعی که عمرو بن حمق یار صدیق و راستین علی (ع) از ترس جانش از کوفه به کوههای موصل فرار کرد. زاهر او را همراهی کرد[۳] ولی طبق منابع کسی که عمرو بن حمق را همراهی کرد رفاعة بن شداد بجلی بوده است[۴]، و زاهر در موقع فرار عمرو بن حمق، در کوفه مانده است.
بیشک زاهر از جمله یاران با وفای امام حسین (ع) و از شهیدان کربلاست.[۵]
شهادت زاهر در کربلا
زاهر به همراه امام حسین (ع) در کربلا تا روز عاشورا ماند و با اذن امام (ع) با سپاه عمر سعد مقابله کرد و به شهادت رسید و به نقل ابن شهرآشوب او در حمله اول به شهادت رسید[۶].
در فخر و شرافت زاهر، همین بس که در زیارت ناحیه مقدسه بر او درود و سلام فرستاده شده است.[۷]
منابع
پانویس
- ↑ زیارت ناحیه مقدسه، بحارالأنوار، ج۴۵، ص۷۲.
- ↑ مرحوم مقدس اردبیلی در جامع الرواة، ج۱، حرف الزای، او را مصاحب عمرو بن حمق دانسته است، اما شیخ طوسی در رجال خود و علامه محسن امین در اعیان الشیعه، ج۷، ص۴۱، و آیت الله خونی در معجم الرجال، ج۷، ص۲۱۴، شماره ۴۶۴۶، زاهر را غلام عمرو بن حمق دانسته و نیز در زیارت ناحیه که در متن بالا آمد او را مولی عمرو بن حمق (یعنی غلام عمرو..) دانسته است.
- ↑ . اعیان الشیعه، ج۷، ص۴۱.
- ↑ تاریخ طبری، ج۵، ص۲۶۲؛ کامل ابن اثیر، ج۲، ص۴۹۲ و ر. ک: ترجمه رفاعة بن شداد و ترجمه عمرو بن حمق در اصحاب امام علی (ع)، از همین قلم.
- ↑ ناظمزاده، سید اصغر، اصحاب امام حسین، ص:۴۲۶-۴۲۷.
- ↑ . مناقب ابن شهرآشوب، ج۴، ص۱۱۳.
- ↑ ناظمزاده، سید اصغر، اصحاب امام حسین، ص:۴۲۷.