زیاده‌خواهی در شهوت جنسی در حدیث

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

روایات مربوطه

  1. امام صادق (ع) فرمودند: "هر کسی را تندروی‌ای و زان پس کندی‌ای است، پس خوشا به حال آنان که کندروی‌شان به‌سوی امور خیر رود" [۱]؛
  2. پیامبر اکرم (ص) فرمودند: "پس از خود، از سه چیز بر اُمّتم می‌هراسم: گمراهی بعد از شناخت حق، آزمایش‌های گمراهی‌آور، و شهوت شکم و شهوت جنسی" [۲]؛
  3. پیامبر اکرم (ص) فرمودند: "بیش‌ترین چیزی که علّت افتادن اُمّت من در آتش است، آن دو میان تهی است: شکم و فرْج" [۳]؛
  4. پیامبر اکرم (ص) فرمودند: "اوّلین چیزی که از اُمت من وارد جهنّم می‌شود، همان دو میان تهی است. پرسیده شد: ای پیامبر خدا! آن در میان تهی کدامند؟ فرمودند: فرْج و شکم. و بیش‌ترین چیزی که به‌واسطه آن داخل بهشت می‌شوند، تقوای الهی و حُسن خلق است" [۴]؛
  5. امام صادق (ع) فرمودند: "دورترین حالتی که بنده از حضرت حق دارد، آن وقتی است که تمام همّت او تنها مصروف شکم و شهوت جنسی باشد" [۵]؛.
  6. امیرالمؤمنین (ع) فرمودند: "عقلی که به‌واسطه غضب و شهوت به زنجیر کشیده شده باشد، از حکمت و دانائی بهره‌ای نمی‌برد"[۶]؛
  7. امیرالمؤمنین (ع) فرمودند: "حرص و نیز زیاده‌خواهی جنسی، بدبختی و ذلّت انسان را در پی خواهند داشت"[۷][۸].

منابع

پانویس

  1. « قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ (ع) لِكُلِّ أَحَدٍ شِرَّةٌ وَ لِكُلِّ شِرَّةٍ فَتْرَةٌ فَطُوبَى لِمَنْ كَانَتْ فَتْرَتُهُ إِلَى خَيْرٍ»؛ اصول کافی، ج۲، ص۸۵.
  2. « قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (ص)‌ ثَلَاثٌ أَخَافُهُنَّ عَلَى أُمَّتِي مِنْ بَعْدِي الضَّلَالَةُ بَعْدَ الْمَعْرِفَةِ وَ مَضَلَّاتُ الْفِتَنِ‌ وَ شَهْوَةُ الْبَطْنِ وَ الْفَرْجِ»؛ اصول کافی، ج۲، ص۷۹.
  3. « قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (ص)‌ أَكْثَرُ مَا تَلِجُ بِهِ أُمَّتِي النَّارَ الْأَجْوَفَانِ الْبَطْنُ وَ الْفَرْجُ»؛ اصول کافی، ج۲، ص۷۹.
  4. « عَنِ النَّبِيِّ (ص) قَالَ: إِنَّ أَوَّلَ‌ مَا يُدْخِلُ‌ النَّارَ مِنْ‌ أُمَّتِيَ‌ الْأَجْوَفَانِ قَالُوا يَا رَسُولَ اللَّهِ (ص) وَ مَا الْأَجْوَفَانِ قَالَ الْفَرْجُ وَ الْفَمُ وَ أَكْثَرُ مَا يُدْخَلُ بِهِ الْجَنَّةَ تَقْوَى اللَّهِ وَ حُسْنُ الْخُلُقِ»؛بحار الأنوار، ج۶۸، ص۲۷۱.
  5. « عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ (ع) قَالَ: أَبْعَدُ مَا يَكُونُ الْعَبْدُ مِنَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ إِذَا لَمْ يُهِمَّهُ إِلَّا بَطْنُهُ وَ فَرْجُهُ»؛ اصول کافی، ج۲، ص۳۱۹.
  6. « قَالَ‌ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ‌(ع): غَيْرُ مُنْتَفِعٍ‌ بِالْحِكْمَةِ عَقْلٌ‌ مَغْلُولٌ‌ بِالْغَضَبِ وَ الشَّهْوَةِ»؛ تصنیف غرر الحکم، ص۶۵.
  7. « قَالَ‌ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ‌(ع): الْحِرْصُ‌ وَ الشَّرَهُ‌ يَكْسِبَانِ‌ الشَّقَاءَ وَ الذِّلَّةَ»؛ تصنیف غرر الحکم، ص۲۹۴.
  8. مظاهری، حسین، دانش اخلاق اسلامی، ج۲، ص ۲۳۹-۲۴۱.