از امامتپدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
روایات مربوطه
امام صادق (ع) فرمودند: "هر کسی را تندرویای و زان پس کندیای است، پس خوشا به حال آنان که کندرویشان بهسوی امور خیر رود " [۱] ؛
پیامبر اکرم (ص) فرمودند: "پس از خود، از سه چیز بر اُمّتم میهراسم: گمراهی بعد از شناخت حق ، آزمایشهای گمراهیآور، و شهوت شکم و شهوت جنسی" [۲] ؛
پیامبر اکرم (ص) فرمودند: "بیشترین چیزی که علّت افتادن اُمّت من در آتش است، آن دو میان تهی است: شکم و فرْج" [۳] ؛
پیامبر اکرم (ص) فرمودند: "اوّلین چیزی که از اُمت من وارد جهنّم میشود، همان دو میان تهی است. پرسیده شد: ای پیامبر خدا ! آن در میان تهی کدامند؟ فرمودند: فرْج و شکم. و بیشترین چیزی که بهواسطه آن داخل بهشت میشوند، تقوای الهی و حُسن خلق است" [۴] ؛
امام صادق (ع) فرمودند: "دورترین حالتی که بنده از حضرت حق دارد، آن وقتی است که تمام همّت او تنها مصروف شکم و شهوت جنسی باشد" [۵] ؛.
امیرالمؤمنین (ع) فرمودند: "عقلی که بهواسطه غضب و شهوت به زنجیر کشیده شده باشد، از حکمت و دانائی بهرهای نمیبرد"[۶] ؛
امیرالمؤمنین (ع) فرمودند: "حرص و نیز زیادهخواهی جنسی، بدبختی و ذلّت انسان را در پی خواهند داشت"[۷] [۸] .
منابع
پانویس
↑ « قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ (ع) لِكُلِّ أَحَدٍ شِرَّةٌ وَ لِكُلِّ شِرَّةٍ فَتْرَةٌ فَطُوبَى لِمَنْ كَانَتْ فَتْرَتُهُ إِلَى خَيْرٍ» ؛ اصول کافی، ج۲، ص۸۵.
↑ « قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (ص) ثَلَاثٌ أَخَافُهُنَّ عَلَى أُمَّتِي مِنْ بَعْدِي الضَّلَالَةُ بَعْدَ الْمَعْرِفَةِ وَ مَضَلَّاتُ الْفِتَنِ وَ شَهْوَةُ الْبَطْنِ وَ الْفَرْجِ» ؛ اصول کافی، ج۲، ص۷۹.
↑ « قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (ص) أَكْثَرُ مَا تَلِجُ بِهِ أُمَّتِي النَّارَ الْأَجْوَفَانِ الْبَطْنُ وَ الْفَرْجُ» ؛ اصول کافی، ج۲، ص۷۹.
↑ « عَنِ النَّبِيِّ (ص) قَالَ: إِنَّ أَوَّلَ مَا يُدْخِلُ النَّارَ مِنْ أُمَّتِيَ الْأَجْوَفَانِ قَالُوا يَا رَسُولَ اللَّهِ (ص) وَ مَا الْأَجْوَفَانِ قَالَ الْفَرْجُ وَ الْفَمُ وَ أَكْثَرُ مَا يُدْخَلُ بِهِ الْجَنَّةَ تَقْوَى اللَّهِ وَ حُسْنُ الْخُلُقِ» ؛بحار الأنوار، ج۶۸، ص۲۷۱.
↑ « عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ (ع) قَالَ: أَبْعَدُ مَا يَكُونُ الْعَبْدُ مِنَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ إِذَا لَمْ يُهِمَّهُ إِلَّا بَطْنُهُ وَ فَرْجُهُ» ؛ اصول کافی، ج۲، ص۳۱۹.
↑ « قَالَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ(ع): غَيْرُ مُنْتَفِعٍ بِالْحِكْمَةِ عَقْلٌ مَغْلُولٌ بِالْغَضَبِ وَ الشَّهْوَةِ» ؛ تصنیف غرر الحکم، ص۶۵.
↑ « قَالَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ(ع): الْحِرْصُ وَ الشَّرَهُ يَكْسِبَانِ الشَّقَاءَ وَ الذِّلَّةَ» ؛ تصنیف غرر الحکم، ص۲۹۴.
↑ مظاهری، حسین ، دانش اخلاق اسلامی ، ج۲، ص ۲۳۹-۲۴۱.