سعد بن حنظله تمیمی در تاریخ اسلامی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

مقدمه

درباره «سعد[۱] بن حنظله تمیمی» آگاهی چندانی در دست نیست. جز این که می‌دانیم، از یاران امام حسین (ع) و شهدای کربلا است؛ و روز عاشورا، هنگام نبرد، این گونه رجز می‌خواند:

صَبْراً عَلَی الأسیافِ وَالأسِنّهصَبْراً عَلَیْها لِدُخُولِ الْجَنَّه
وَحُورِ عینٍ ناعِماتٍ هنَّهیا نَفْسُ لِلرَّاحةِ فاجْهَدَنَّه
وَفی طِلابِ الْخَیْر فَارغَبَنَّه[۲]
در برابر شمشیرها و نیزه‌ها، صبر باید کرد. صبر بر آن‎ها برای ورود به بهشت و رسیدن به حوریان سیمین پیکر. ای نفس برای آسایش ابدی بکوش و در طلب خیر شایق باش.

«سعد»، پس از پیکاری سخت و جانانه، به درجه رفیع شهادت نایل آمد[۳].[۴]

منابع

  1. جمعی از نویسندگان، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا

پانویس

  1. برخی نام وی را سعد نیز گفته‌اند. (روضة الصفا، ج۳، ص۱۵۴).
  2. مناقب آل ابی‎طالب، ج۴، ص۱۱۰.
  3. مقتل الحسین، خوارزمی، ج۲، ص۱۷، انوارالهدی؛ الفتوح، ج۵، ص۱۹۳. (در نسخه‎ای از این کتاب، نام «سعد»، «شعبه» نوشته شده است.)؛ بحارالانوار، ج۴۵، ص۱۸؛ عوالم العلوم و المعارف... ، ج۱۷، ص۲۶۱-۲۶۲؛ جلاء العیون، ج۲، ص۱۸؛ اعیان الشیعه، ج۷، ص۲۲۲؛ منتهی الآمال، ج۱، ص۶۶۴؛ نفس المهموم، ص۲۶۰-۲۶۱؛ روضة الصفا، ج۳، ص۱۵۴؛ قاموس الرجال، ج۵، ص۳۱ (مؤلف این کتاب گفته است علی الظاهر «سعد بن حنظله تمیمی» همان «حنظلة بن سعد شبامی» است. اما این نظر وی به وسیله برخی از محققین رد شده است. ر. ک: انصار الحسین (ع)، ص۸۹-۹۰، الدارالاسلامیة).
  4. جمعی از نویسندگان، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا، ص:۱۸۱.