سعید بن وهب جهنی همدانی در تاریخ اسلامی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

مقدمه

دربارۀ سعید بن وهب نوشته‌اند: همیشه همراه علی بود؛ به گونه‌ای که به او «قِرد»؛ «کَنه» می‌‌گفتند؛ چون خود را به علی(ع) وصل می‌کرد و عریفِ قومش بود[۱]. وقتی مخنف بن سلیم برای حضور در جنگ صفّین، اصفهان را ترک کرد، او را جانشین خود در شهر هَمَدان قرار داد[۲].

بر پایۀ گزارش‌های تاریخی وی در جنگ صفّین حضور داشته است. ابن سعد گوید: او از همَدان برای جنگ آمد[۳].

پس وی کارگزار هَمَدان نیز بوده است؛ گرچه مخنف بن سلیم وی را گماشت.

مزی در شرح حالش نوشته: سعید بن وهب همدانی خیوانی کوفی، زمان پیامبر را درک کرده است. از عمّار یاسر، حذیفة بن یمان، علی بن ابی طالب(ع)، سلمان فارسی، خباب بن ارت و معاذ بن جبل و جمعی دیگر روایت می‌کند. از او نیز افرادی مانند: فرزندش عبدالرّحمان، سری بن اسماعیل، عمارة بن عمیر و ابواسحاق سبیعی همدانی روایت می‌نمایند[۴].

یحیی بن معین، او را ثقه دانسته و ابنحِبّان نیز وی را در ثقات آورده است[۵].

او راویِ مناشده است که علی(ع) از مردم خواست کسانی بر سخن پیامبر(ص) گواهی دهند که فرمود: هر کس من مولا و سرور وی هستم، علی مولای اوست.[۶]

پنج یا هفت نفر گواهی دادند که این سخن را از رسول خدا (ص) شنیده‌اند و سندش را صحیح دانسته است[۷].[۸]

درگذشت سعید

ابن حجر، او را کوفی و ثقه می‌خواند و مرگش را در سال ۵۰ و پس از آن، سال ۷۶ می‌دانند[۹].[۱۰]

منابع

پانویس

  1. ابنسعد، طبقات الکبری، دار صادر، ج۶، ص۱۷۰؛ ابنحجر، الاصابه، ج۳، ص۲۱۲؛ همو، تقریب التّهذیب، دارالکتب العلمیه، ج۱، ص۳۶۶؛ محسن امین، أعیان الشّیعه، ج۷، ص۲۶۱.
  2. منقری، وقعة صفّین، ص۱۰۵.
  3. ابن اعثم، الفتوح، ج۱، ص۵۶۳.
  4. مِزّی، تهذیب الکمال، ج۱۱، ص۹۷.
  5. عینی، مغانی الأخبار، ج۱، ص۴۱۰، ش۸۶۳.
  6. «مَنْ كُنْتُ مَوْلَاهُ فَعَلِيٌّ مَوْلَاهُ»
  7. مقدسی ابو‌عبدالله، الأحادیث المختاره، ج۲، ص۱۰۵.
  8. ذاکری، علی اکبر، سیمای کارگزاران علی بن ابی طالب امیرالمؤمنین، ج4، ص 509-510.
  9. ابن حجر، تقریب التّهذیب، دارالکتب العلمیه، ج۱، ص۳۶۶؛ مِزّی، تهذیب الکمال، ج۱۱، ص۹۷.
  10. ذاکری، علی اکبر، سیمای کارگزاران علی بن ابی طالب امیرالمؤمنین، ج4، ص 510.