شاگردان امام رضا
مقدمه
همان طور که حلقه‌های علمی امام رضا (ع) در گسترش فعالیت‌های شیعه و انتقال به سایر نقاط بسیار مؤثر بوده است، شاگردان ایشان نیز با گسترش روایات و احادیث امام (ع) یکی از علل گسترش مذهب تشیع بعد از شهادت امام (ع) بودند.
شاگردان طراز اولی چون ابراهیم بن محمد اشعری، زکریا ابن آدم[۱]، یونس بن عبدالرحمان، صفوان بن یحیی، احمد بن بزنطی و... که در عصر خود به عنوان کارشناسان فقه و حدیث شیعه شناخته شده بودند. آنها به اصول و قواعد استدلال آشنا بودند و زمانی که دسترسی به امام (ع) ممکن نبود، به عنوان نمایندگان امام (ع) به نشر فقه و حدیث می‌پرداختند. و پاسخگوی سؤالات شیعیان بودند.
بنابراین بعد از شهادت آن حضرت خط فکری و سیره عملی ایشان در ترویج تشیع و رفع حملات گوناگون از آن با فداکاری و کوشش دست پروردگان و شاگردان حضرت ادامه یافت. از این رو، خراسان هم چنان به عنوان محل امن شیعیان و سرزمین شیعه پرور در فضای تشیع به حیات خویش ادامه می‌دهد[۲].
منابع
پانویس
- ↑ زکریا ابن آدم به فرمان امام رضا (ع) مقیم شهر قم شد. نقل شده که امام رضا (ع) فرموده‌اند: خداوند به سبب وجود زکریا بن آدم، بلا را از اهل قم دفع کرده، آن چنان که به سبب قبر امام موسی ابن جعفر (ع) بلا را از اهل بغداد دفع نموده است.
- ↑ محمدی، حسین، رضانامه ص ۴۲۹.