صفیه دختر امام علی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

مقدمه

صفیه نیز از دختران امام علی (ع) است. در منابع قدیمی از حضور او در کربلا سخنی وجود ندارد، اما در برخی از منابع متأخر از حضورش در کربلا و اسارت وی سخن گفته شده است[۱].

در روز عاشورا هنگام وداع امام حسین (ع) با اهل بیت از جمله کسانی که در آن جمع حضور داشته همین صفیه بوده است[۲].

در شام نیز وقتی اسیران را به نزد یزید بردند و از نام آنها پرسید، یکی از کسانی که نامش در آنجا برده شد، صفیه دختر امام علی (ع) بود[۳].

شماری از کتاب‌های تاریخی و مقاتل به ویژه منابع متأخر تعداد بیشتری از دختران و اهل بیت امام علی (ع) را گزارش کرده‌اند که جهت اختصار و نداشتن اقدامی مهم تنها به نام آنها بسنده می‌شود: امامه، ام‌الکرام، جمانه، ام‌الحسن، ام‌هانی و... از دختران امام علی (ع) می‌باشند که بنا به نقلی در کربلا حضور داشته و به اسارت رفته‌اند.[۴]

منابع

پانویس

  1. منتخب التواریخ، ص۲۹۸؛ عمادزاده، تاریخ زندگانی امام حسین، ج۲، ص۱۸۳.
  2. کاشف الغطاء، مقتل الحسین، ص۲۵.
  3. الدمعة الساکبه، ج۵، ص۱۰۳؛ وسیلة الدارین، ص۳۸۶.
  4. مزینانی، محمد صادق، نقش زنان در حماسه عاشورا، ص:۲۱۹.