صله رحم در لغت

مقدمه

صله، مصدر ثلاثی مجرد از ماده «وَصَلَ» در لغت به معنی پیوند دادن و رسیدن آمده است^[۱]، در مقابل صِله، فصل و قطع به معنی بریدن، جداکردن و دورشدن قرار دارد رَحِم در اصل نام عضوی است در بدن حیوانات مؤنث که جنین در آن رشد می‌کند^[۲] که به عاریت در مورد خویشان نیز به کار می‌رود^[۳]، بنابراین، ترکیب «صله رحم» در لغت، معنی ویژه‌ای که برآمده از ترکیب بوده و با معنی مفردات آن متفاوت باشد، ندارد^[۴].

منابع

تهرانی، مجتبی، اخلاق الاهی ج۱۴

پانویس

↑ جوهری، صحاح اللغة، ج۵، ص۱۸۴۲؛ راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۸۷۳؛ زبیدی، تاج العروس، ج۱۵، ص۷۷۶؛ لوئیس معلوف، المنجد، ص۹۰۳.
↑ لوئیس معلوف، المنجد، ص۲۵۳.
↑ راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۳۴۷؛ ابن منظور، لسان العرب، ج۱۲، ص۲۲۲.
↑ تهرانی، مجتبی، اخلاق الاهی ج۱۴، ص ۴۴۹.

[1] جوهری، صحاح اللغة، ج۵، ص۱۸۴۲؛ راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۸۷۳؛ زبیدی، تاج العروس، ج۱۵، ص۷۷۶؛ لوئیس معلوف، المنجد، ص۹۰۳.

[2] لوئیس معلوف، المنجد، ص۲۵۳.

[3] راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۳۴۷؛ ابن منظور، لسان العرب، ج۱۲، ص۲۲۲.

[4] تهرانی، مجتبی، اخلاق الاهی ج۱۴، ص ۴۴۹.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]