رافع بن عبدالله

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
(تغییرمسیر از عارف بن عبدالله)

مقدمه

رافع[۱] فرزند «عبدالله»، غلام مسلم بن کثیر ازدی از قبیله شَنُوئَه[۲] و از شهیدان کربلا است[۳] از صالحان و مردان شجاع شیعی در کوفه بود.

او با مولایش مسلم بن کثیر ازدی مخفیانه از کوفه خارج شد و در روزهای قبل از عاشورا در کربلا به کاروان امام حسین (ع) پیوست.

این غلام با وفا و مؤمن در روز عاشورا پس از اقامه نماز ظهر، با اذن امام (ع) در برابر سپاه عمر سعد قرار گرفت و پس از نبردی شجاعانه، شماری از سپاه دشمن را به هلاکت رساند و سرانجام به شرف شهادت نائل آمد[۴].[۵]

منابع

پانویس

  1. نام وی را عارف (عبرات المصطفین، ج۲، ص۱۶۵) و واقع نیز گفته‌اند. (عاشورا چه روزیست، ص۲۵۶).
  2. شَنُوئَه، شاخه‎‌ای از قبیله ازد. (معجم قبائل العرب، ج۱، ص۱۵ و ج۲، ص۶۱۴).
  3. تسمیة من قتل مع الحسین (ع)، شماره ۹۲؛ الحدائق الوردیة، ص۱۰۴.
  4. تنقیح المقال، ج۱، ص۴۲۲؛ ابصارالعین، ص۱۶۶؛ قاموس الرجال، ج۴، ص۳۱۹ و در اعیان الشیعه، ج، ص۶۱۱، تنها به اسم او در زمره شهدا اکتفا کرده است.
  5. ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام حسین، ص:۴۲۵.