عبدالعزیز بن مهتدی اشعری قمی در معارف و سیره رضوی

آشنایی اجمالی

عبدالعزیز بن مهتدی بن محمد بن عبدالعزیز اشعری قمی، از خاندان اشعری قم و از یاران و وکلای امام رضا (ع) و امام جواد (ع) محسوب می‌شد و در عین حال از این دو امام بزرگوار نیز نقل روایت کرده است[۱]. فضل بن شاذان درباره او گفته است: «او بهترین قمی بود که من دیده‌ام، امام جواد (ع) مبلغ زیادی پول و اموال به او داد و برای او نوشت: تو اشخاص برجسته‌ای را می‌شناسی که برای آنها، به تو پول داده شده است. خدا ان شاء اللّه گناهان تو و آنها را ببخشد و به ما و تو رحم کند»[۲].[۳]

عبدالعزیزی بن مهتدی در راویان امام رضا در مسندالرضا

او محدثی جلیل‌القدر بود و از وکلای حضرت رضا(ع) به شمار می‌رفت، امام(ع) او را گرامی می‌داشتند و به وی احترام می‌کردند، علمای رجال در کتب خود او را ستوده‌اند و به اخبار و روایات او اعتماد نموده‌اند، شیخ طوسی در رجال خود او را از راویان امام رضا(ع) ذکر می‌کند و می‌گوید: عبدالعزیز بن مهتدی از اشعریان قم می‌باشد، احمد بن محمد بن عیسی و برقی از وی روایت می‌کنند.

احمد بن ابی عبدالله برقی در رجال خود او را از اصحاب امام کاظم(ع) می‌داند، و شیخ طوسی در فهرست خود گوید: او کتابی تألیف کرده که احمد بن ابی عبدالله از او نقل می‌کند، نجاشی نیز در رجال خود او را از یاران حضرت رضا(ع) می‌داند و گوید: وی از ثقات می‌باشد و کتابی هم نوشته که احمد بن ابی عبدالله برقی از او نقل کرده است و فرزندی هم به نام محمد بن الحسین بن عبد العزیز از او باقی مانده.

کشی در رجال خود گفته فضل بن شاذان گفت: من در قم کسی را ندیدم که مشابه او باشد و او در زمان خود بی‌نظیر بود، و نیز فرمود: عبد العزیز به من حدیث کرد و او بهترین قمی بود که من دیده بودم و وکیل امام رضا(ع) هم بود، علامه حلی نیز او را در بخش اول خلاصه ذکر می‌کند و از شیخ طوسی نقل می‌کند که او فرموده درباره عبد العزیز آمده که خداوند گناهانت را بیامرزد، به ما و شما رحم کند و از شما راضی شود، همان گونه که من از شما راضی هستم.

او از امام رضا(ع) چند حدیث نقل می‌کند، او می‌گوید: از امام رضا(ع) سؤال کردم: من همه وقت نمی‌توانم حضور شما برسم، اکنون مسائل دینی خود را از چه کسی سؤال کنم؟ امام(ع) فرمودند: مسائل خود را از یونس بن عبدالرحمان بپرسید.[۴]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. معجم رجال الحدیث، ج۱۰، ص۲۵ و ۳۶.
  2. رجال شیخ طوسی، ص۳۸۵؛ تنقیح المقال، ج۲، حدیث ۹۴۷۰.
  3. محمدی، حسین، رضانامه ص۴۹۴.
  4. عطاردی قوچانی، عزیزالله، راویان امام رضا در مسند الرضا، ص 239-240.