عبدالله بن زمعة بن اسود

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
عبدالله بن زمعة بن اسود
تصویر قدیمی از مسجد کوفه
نام کاملعبدالله بن زمعة بن اسود
جنسیتمرد
از قبیلهقریش
پدرزمعة بن اسود
مادرقریبه بنت ابی‌امیه
پسرکبیر بن عبدالله بن زمعه
برادرحراث بن زمعه
خویشاوندان
درگذشت۳۵ هجری
از اصحاب

مقدمه

عبدالله بن زمعة بن اسود از اصحاب رسول خدا (ص)[۱] و از مخلصان اصحاب امیرمؤمنان (ع) و از یاران آن حضرت بود[۲]. ابن اثیر و ابن حجر، عبدالله را از طایفۀ قرشی شمرده و می‌نویسند: مادرش قریبه دختر ابی‌امیه و خواهر ام سلمه (همسر پیامبر)، و از اشراف قریش بود. جدّ او شخصی به نام اسود از جمله کسانی بود که رسول خدا (ص) را به استهزا می‌گرفت و پدرش زمعه در جنگ بدر با رسول خدا (ص) جنگید و مشرکین را یاری کرد و در همین جنگ به هلاکت رسید، و برادرش حراث بن زمعه نیز در جنگ بدر در میان سپاه مشرکان مکه بود و با سپاه رسول خدا (ص) جنگید و به هلاکت رسید، و پس از سالیان طولانی یکی از نوه‌های عبدالله به نام وهب بن وهب بن کبیر بن عبدالله بن زمعه، قاضی حکومت هارون الرشید بود و با امیرالمؤمنین علی (ع) کینه و عداوت داشت و حتی امان نامه‌ای که هارون برای یحیی بن عبدالله بن حسن بن حسن بن علی بن ابی طالب (ع) نوشته بود، گرفت و روی عداوت با علویون آن را پاره کرد.

عبدالله بن زمعة بن اسود با چنین تبار و نسلی که نوعاً یا مشرک و یا محارب بودند و یا با بیت پیامبر (ص) و خصوصاً با حضرت علی (ع) دشمنی و عداوت داشتند، بنابراین او در میان چنین خانواده‌ای، از یاران مخلص امیرالمؤمنین (ع) بود و در حقیقت مصداق آیۀ شریفه ﴿يُخْرِجُ الْحَيَّ مِنَ الْمَيِّتِ[۳] بوده است[۴]. عبدالله این یار مخلص امیرالمؤمنین (ع) پیش از آنکه در جنگ‌های آن حضرت، امام (ع) را یاری نماید، در سال ۳۵ هجری از دنیا رفت[۵].[۶]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. رجال طوسی، ص۲۳، ش۱۹.
  2. اعیان الشیعه، ج۸، ص۵۳.
  3. «زنده را از مرده بیرون می‌آورد» سوره انعام، آیه ۹۵.
  4. اسدالغابه، ج۳، ص۱۶۴؛ اعیان الشیعه، ج۸، ص۵۳.
  5. اسدالغابه، ج۳، ص۱۶۴؛ الاصابه، ج۴، ص۹۶.
  6. ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۲، ص۸۸۶-۸۸۷.