عثمان بن عیسی عامری

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

آشنایی اجمالی

ابوعمرو عثمان بن عیسی عامری کلابی رؤاسی کوفی از موالی بنی رؤاس[۱] و از یاران امام کاظم و امام رضا(ع) بود.[۲] او از بزرگان و سرشناسان واقفیه و از اصحاب اجماع[۳] و فردی موثق بود.[۴] وی در ابتدا وکیل امام کاظم(ع) بود و بعد از شهادت آن حضرت، از تحویل اموال به امام رضا(ع) امتناع ورزید. امام بر او غضب کرد و او مجبور شد اموال را به وی تحویل دهد.[۵] عامری علاوه بر این دو بزرگوار، از امام جواد(ع) و از کسانی چون ابن مسکان، اسماعیل بن جابر، حریز بن عبدالله، خالد بن نجیح، سماعة بن مهران و ابوحمزه ثمالی روایت دارد.[۶] عالمانی چون محمد بن عیسی بن عبید، احمد بن محمد بن عیسی، محمد بن حسین بن ابی الخطاب، علی بن اسماعیل بن عیسی و حسین بن سعید از او روایت کرده‌اند.[۷] کتاب المیاه، کتاب القضایا و الاحکام، کتاب الوصایا و کتاب الصلاة از آثار اوست. عیسی در پی خوابی که دید، خانه‌اش را در کوفه ترک کرد و به حیر (حائر) رفته و در آنجا درگذشت.[۸].[۹]

منابع

  1. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱

پانویس

  1. رجال النجاشی، ج۲، ص۱۵۶.
  2. رجال الطوسی، ص۳۵۵ و ۳۸۰.
  3. اختیار معرفة الرجال، ص۵۵۶ و ۵۹۷.
  4. الوجیزه، ص۶۷.
  5. خلاصة الاقوال، ص۲۴۴.
  6. معجم الرجال الحدیث، ج۱۱، ص۱۲۱.
  7. جامع الرواةۀ، ج۱، ص۵۳۴ و ۵۳۵.
  8. رجال النجاشی، ج۲، ص۱۵۶.
  9. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱، ص۵۱۳.