عزة در فقه سیاسی
این مدخل زیرشاخهٔ بحث عزة است. عزة از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: عزة در قرآن - عزة در حدیث - عزة در فقه سیاسی - پرسش‌های مرتبطمقدمه
حالت بازدارنده از مغلوب شدن[۱]، جاه و جلال [۲]. اصل آن به معنای قوّت و شدّت و نظیر آنها یعنی قهر و غلبه[۳] یا تفوق و استعلاء (نسبت به فرودست)[۴] در مقابل "ذلّ".
وَلِلَّهِ الْعِزَّةُ وَلِرَسُولِهِ وَلِلْمُؤْمِنِينَ
[۵].
عزّت مادی و معنوی است؛ عزّت مادّی امری توهمی است که کافران و منافقان چنین می‌پنداشتند که با برتری‌طلبی و خودبزرگ‌بینی به آن می‌رسند؛ درحالی که عزّت از آثار وجودی حق تعالی است و عزّت مطلق و کامل از آنِ اوست: مَنْ كَانَ يُرِيدُ الْعِزَّةَ فَلِلَّهِ الْعِزَّةُ جَمِيعًا[۶].
در قرآن کریم جستجوی عزّت از راه غیر خدایی نهی و مذمت شده است: وَإِذَا قِيلَ لَهُ اتَّقِ اللَّهَ أَخَذَتْهُ الْعِزَّةُ بِالْإِثْمِ[۷].[۸].
"عزّت" از اصول اساسی اسلام و راهنمای رفتار سیاسی است که به‌خصوص در روابط بین‌الملل کاربرد بسیاری دارد و روابط خارجی با کشورهای دیگر را تنظیم می‌کند.[۹]
منابع
پانویس
- ↑ حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۵۶۳.
- ↑ بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۷۶.
- ↑ ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۴، ص۳۸.
- ↑ حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۸، ص۱۱۴.
- ↑ «فراپایگی تنها از آن خداوند و پیامبر او و مؤمنان است» سوره منافقون، آیه ۸.
- ↑ «هر که عزّت می‌خواهد (بداند که) عزّت همگی از آن خداوند است» سوره فاطر، آیه ۱۰.
- ↑ «و چون به او گویند: از خداوند پروا کن، خویشتن‌بینی او را به گناه می‌کشاند پس دوزخ او را بس و بی‌گمان، این بستر بد است» سوره بقره، آیه ۲۰۶.
- ↑ سید محمدح سین طباطبایی، المیزان، ج۲، ص۹۷-۹۸.
- ↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص: ۴۱۴.