علی بن حسن خلعی
موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد
آشنایی اجمالی
اصل و تبار ابوالحسن علی بن حسن بن حسین خلعی موصلی مصری از موصل بوده و در سال ۴۰۵ه در مصر دیده به جهان گشود و در همانجا سکونت داشت. چون ملوک مصر و درباریان از او خلعت می‌‌خریدند، ازاین رو به خلعی معروف شد. او از محضر علمی استادانی چون ابوسعد احمد بن مالینی و ابوعبد بن نظیف و دیگران استفاده برد؛[۱] سپس برای کسب علوم بیشتر به شهرهای شرقی سفر نمود.[۲] او از محدثان و فقهای شافعی مصر بود[۳] و افرادی مثل ابوعلی صدفی و محمد بن طاهر و دیگران از جمله شاگردان او بودند. [۴] او قضاوت شهر فامیه (منطقه‌ای در شام) را برای مدتی پذیرفت[۵] و پس از اینکه یک روز در مسند قضا حکم نمود، از این سمت کناره‌گیری کرد و در شهر قرافه مصر عزلت گزید. خلعی در سال ۴۹۲ه در قرافه مصر درگذشت و در همانجا به خاک سپرده شد. [۶] آثار او عبارت‌اند از: المغنی در چهار مجلد در باب فقه و الفوائد العشرین در باب حدیث در بیست جزء که ابونصر احمد بن حسن شیرازی آن را جمع‌آوری نمود و الخلعیات نام نهاد[۷].[۸]
منابع
جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۳
