عمرو بن خالد ازدی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
عمرو بن خالد ازدی
آرامگاه شهدای کربلا
نام کاملعمرو بن خالد ازدی
جنسیتمرد
از قبیلهازد
تاریخ شهادت۶۱ هجری
محل شهادتکربلا
محل آرامگاهکربلا
از اصحابامام حسین
حضور در جنگواقعه عاشورا

مقدمه

پس از شهادت وهب، عمرو بن خالد ازدی برای مبارزه قیام کرد، به سیدالشهدا عرض کرد فدایت شوم می‌خواهم به یارانم ملحق شوم و دوست ندارم بمانم و شما را بی‌یاور ببینم. امام به او فرمود: «تَقَدَّمْ فَإِنَّا لَاحِقُونَ بِكَ عَنْ سَاعَةٍ»؛ برو هم به زودی به شما ملحق می‌شویم! عمرو وارد صحنه معرکه شد و رجزی را خواند که چنین است:

اَلْیَوْمَ یا نَفْسُ الَی الرَّحْمنِتَمْضینَ بِالرَّوْحِ وَبِالرَّیْحانِ
اَلْیَوْمَ تُجْزَیْنَ عَلَی الاِحْسانِما خُطَّ فِي اللَّوْحِ لَدَ الَّیّانِ
لاْتَجْزَعي فَکُلُّ حَیٍّ فانٍ[۱]
یعنی ای جان من! به طرف خدای رحمان برو و به رفاه و آسایش شاد باش. امروز برای آن احسان‌هایی که در زمان گذشته انجام دادی جزای نیک به تو داده می‌شود. آنچه در لوح محفوظ نوشته شده که نزد خداوند جزاء دهنده است. ای نفس! جزع و فزع منمای زیرا که هر شخص زنده‌ای فانی خواهد شد. بهره صبر کردن در مقابل کفار برای اینکه تو در امان باشی بیشتر است، ای گروه و قبیله ازد که از بنی قحطان می‌باشید.

سپس آن مرد خدا جنگید تا شهید شد[۲].[۳]

منابع

پانویس

  1. مناقب ابن شهرآشوب، ج۴، ص۱۱۰. برخی از منابع این رجز را با اندکی اختلاف و یا اضافه، به عمرو بن خالد ازدی نسبت دادهاند. (بحارالانوار، ج۴۵، ص۱۸، مقتل الحسین (ع)، خوارزمی، ج۲، ص۱۷، انوارالهدی). البته شیخ عباس قمی این رجز را به عمرو بن خالد صیداوی نسبت داده (نفس المهموم، ص۲۶۰).
  2. بحار، ج۴۵، ص۱۸؛ مناقب ابن شهر آشوب، ج۴، ص۱۱۰.
  3. راجی، علی، مظلومیت سیدالشهداء ج۲، ص ۵۷؛ جمعی از نویسندگان، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا، ص۲۸۴.