در روایات، نام افرادی را می‌بینیم که یا عملیات نظامی خاصی و یا فرماندهی تعدادی از لشکریان به آنان نسبت داده شده است، که به نام و عملکرد برخی از آنان اشاره می‌کنیم:
حضرت عیسی (ع): امیر مؤمنان علی (ع) در خطبه‌ای می‌فرماید: "... آن‌گاه مهدی (ع)، حضرت عیسی را به جانشینی خود، در عملیات تهاجمی علیه دجال برمی‌گزیند... عیسی (ع) در گردنه "هرشا" به او می‌رسد و فریادی هولناک بر او می‌کشد و ضربه‌ای سخت بر او فرود می‌آورد و او را در شعله‌های آتش ذوب می‌کند؛ آن‌سان که سرب در آتش ذوب می‌شود"[۱].
شعیب بن صالح: شبلنجی می‌گوید: فرمانده لشکریان پیشرو حضرت مهدی (ع)، مردی از قبیله بنی تمیم است که محاسن کمی دارد و او را شعیب بن صالح می‌نامند[۲].
اسماعیل (فرزند امام صادق (ع)) و عبدالله بن شریک: امام صادق (ع) می‌فرمود: "من از خدا خواستم که "فرزندم" اسماعیل را پس از من برجای گذارد؛ ولی خداوند نخواست و درباره او مقام دیگری به من بخشید؛ وی نخستین کسی است که با ده نفر از یارانش ظهور می‌کند و عبدالله بن شریک یکی از آن ده نفر است که پرچم‌دار اوست"[۳]. امام باقر (ع) فرمود: "گویا عبدالله بن شریک عامری را می‌بینم که عمامه مشکی بر سر نهاده، دو طرف عمامه‌اش بین شانه‌هایش افتاده، با سپاهی چهار هزار نفری پیش روی قائم ما، از دامنه کوه بالا می‌روند و همواره تکبیر می‌گویند"[۴].
عقیل و حارث: حضرت علی (ع) می‌گوید: "... حضرت مهدی (ع) لشکر را حرکت می‌دهد تا آن‌که وارد عراق می‌شود؛ در حالی که سپاهیان، پیشاپیش و پشت سر او حرکت می‌کنند و فرمانده نیروهای پیشرو، مردی به نام "عقیل" است و فرماندهی سپاهیان پشت سر را مردی به نام "حارث" عهده‌دار است"[۵].
مفضل بن عمر: امام صادق (ع) به مفضل فرمود: "تو با چهل و چهار نفر دیگر با حضرت قائم (ع) خواهید بود. تو در سمت راست حضرت، امر و نهی می‌کنی و مردم در آن زمان، بهتر از امروز از تو اطاعت می‌کنند"[۷].
این مدخل زیرشاخهٔ بحث امام مهدی است. امام مهدی از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: امام مهدی در قرآن - امام مهدی در حدیث - امام مهدی در کلام اسلامی - پرسش‌های مرتبط