فرود آمدن حضرت عیسی چگونه است؟ (پرسش)
| فرود آمدن حضرت عیسی چگونه است؟ | |
|---|---|
 | |
| موضوع اصلی | بانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت |
| مدخل بالاتر | مهدویت / مقدمات ظهور امام مهدی / نشانه‌های ظهور امام مهدی |
| مدخل اصلی | مسیح دجال |
| مدخل وابسته | ؟ |
| تعداد پاسخ | ۱ پاسخ |
فرود آمدن حضرت عیسی چگونه است؟ یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث مهدویت است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی مهدویت مراجعه شود.
پاسخ نخست
آقای حیدر کامل ، در کتاب «دجال آخرالزمان» در این‌باره گفته است:
«گفته شده است که عیسی بن مریم (ع) از "مناره سفید شرقی دمشق"، در حالی که بر دو ملک بر راست و چپ خود تکیه دارد. فرود می‌آید. در آن هنگام، مردم آماده اقامه نماز عصر هستند، امام (ع) راه را باز می‌کند. او پیش می‌آید و با مردم نماز می‌گزارد. مردم را به سنت حضرت محمد (ص) امر می‌نماید. صلیب را می‌شکند و خوک را می‌کشد و خداوند حضرت مهدی (ع) را قبض روح نموده و پاکیزه شده به سوی خویش فرا می‌خواند و در زمان او سفیانی در کنار "غوطه دمشق" کشته شده و همراه با لشکریانش در "منطقه بیداء" به زمین فرو می‌رود. پس هر کس با اجبار و اکراه، ایمان آورده باشد، با نیت خویش محشور می‌گردد[۱].
از جمله روایاتی که مسلم در "صحیح" خود آورده است، حدیثی طولانی در ماجرای دجال از ابن سمعان است. او می‌گوید: عیسی بن مریم (ع) در کنار "مناره سفید"، مابین دو مهروده، در حالی که دو کف دست خود را بر بالهای دو ملک قرار داده، فرود می‌آید[۲].
ابن اثیر[۳] می‌گوید: عیسی (ع) مابین دو مهروده؛ فرود می‌آید[۴]. نیز از سخنان پیامبر (ص) می‌باشد که فرمودند: "حال شما چگونه است آن هنگام که فرزند مریم (ع) در میان شما فرود آید و امام شما هم در همان زمان از شما باشد"[۵]. همچنین از عبدالله بن عمرو روایت شده که گفت: "هنگامی که عیسی (ع) در "بیت‌المقدس" فرود می‌آید، مردم در آنجا در محاصره دجال هستند و بعد از نماز صبح به سوی او حرکت می‌کند و در حالی که او در آخرین رمق خود است، با ضربهای او را به قتل می‌رساند. همچنین از حکم بن نافع از جراح از آنکه او را حدیث گفت از کعب روایت شده که گفت: هنگامی که عیسی (ع) فرود آید، هیچ کافر و منافقی، بو یا نفس او را درنمی‌یابد؛ مگر اینکه می‌میرد و بُرد نفس او به اندازه بُرد دید اوست؛ از این رو هنگامی که نفس او به فاصله یک وجبی از "باب لد" به دجال که در عقبة اسفل برای نوشیدن آب پیاده شده، می‌رسد، او را همچون شمع ذوب می‌نماید و از دنیا می‌رود[۶]»[۷].
منبع‌شناسی جامع مهدویت
پانویس
- ↑ نعمانی، ابن ابی زینب، کتاب الغیبه، ص ۱۶.
- ↑ صحیح مسلم، ج ۴، ص ۲۲۵۳، بخشی از حدیث شماره ۲۱۳۷.
- ↑ النهایة، ج ۵، ص ۲۵۸.
- ↑ دو مهروده: یعنی دو لباس یا دو زینت و گفته شده است که لباس مهرود، جامه‌ای است که با گیاه ورس سپس با زعفران رنگ شده باشد و رنگ آن مانند شکوفه گیاه حوذانه گردیده باشد، می‌گوید: این خطا در نقل حدیث است و ممکن است به جای بین‌المهرودتین، اراه المهروتین باشد، یعنی دو چیز زردرنگ گفته می‌شود: اگر عمامه زرد بر سر بگذاری مانند عمامه کهنه و مندرس به نظم می‌آید. و اگر دال در آن محفوظ باشد، همان الهرد است که به معنای جامة بلند چاک‌دار است و این خطای ابن قتیبه در فهم و اشتیاق آن است. ابن انباری می‌گوید: حدیث در نزد ما هم به نقل شده است و هم به ذال، که معنای آن بر اساس حدیث بین ممصرتین می‌باشد. ما این لغت را در جای دیگری غیر حدیث نشنیده‌ایم و چیزهای زیادی هستند که جز در احادیث، هرگز در جای دیگر شنیده نمی‌شوند. لباس ممصره، لباسی است به رنگ زرد کمرنگ.
- ↑ " کَیْفَ أَنْتُمْ إِذَا نَزَلَ ابْنُ مَرْیَمَ فِیکُمْ وَ إِمَامُکُمْ مِنْکُمْ"؛ صحیح مسلم، ج ۴، ص ۲۲۵۶، ش ۲۹۳۸؛ ماحوزی، ابوالحسن سلیمان بن شیخ عبدالله، کتاب الأربعین، ص ۲۱۷.
- ↑ کتاب الفتن، نعیم بن حماد مروزی، ص ۳۴۴.
- ↑ حیدر کامل، دجال آخرالزمان، ص 199 -205.