قابله امام مهدی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

مقدمه

  • قابله به زنی گویند که بچه می‌زایاند. قابله حضرت مهدی (ع)، حکیمه خاتون، دختر امام جواد، خواهر امام هادی و عمه امام عسکری (ع) بود که در هنگام ولادت به نرجس‌خاتون، مادر ارجمند امام مهدی (ع) رسیدگی کرد[۱]. وی پس از تولد یافتن حضرت به ولادت ایشان تصریح کرده است[۲]. البته عده‌ای از زنان در کار قابلگی به وی کمک کردند که از جمله می‌توان از ماریه و نسیم[۳]، خادمه امام عسکری (ع) و نیز کنیز ابوعلی خیزرانی که او را به امام عسکری (ع) هدیه کرد نام برد. همچنین تاریخ می‌نویسد که امام عسکری (ع) در شب میلاد حجت خدا، یک نفر قابله از زنان صالح غیر شیعه دعوت کرده بود، تا هنگام تولد آن حضرت حضور داشته باشد، مولود را به چشم خود ببیند و در میان افراد مورد اعتماد از غیر شیعه خبر را پخش کند؛ تا در میان اهل سنت هم جای شک و تردید نماند[۴][۵].

منابع

پانویس