قدرت سیاسی در فرهنگ و معارف انقلاب اسلامی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

قدرت سیاسی در اندیشه امام خمینی

به اطاعت واداشتن دیگران در اندیشه سیاسی امام خمینی هنگامی مشروعیت دارد که به نوعی به خدا انتساب داشته و از شؤون اطاعت خدا محسوب شود.

مفهوم قبول حاکمیت خدا در فلسفه سیاسی اسلام عدم مشروعیت اطاعت از غیر خداست و در کلام اسلامی از آن به شرکت در عبودیت تعبیر می‌شود. نفی شرک در ذات، مانند ثنویت برخاسته از معنای توحید ربوبی نفی و شرکت در عبادت و اطاعت به موجب توحید در الوهیت است.

در این منطق اطاعت نوعی عبودیت است که اختصاص به ذات ربوبی دارد، مگر آن‌که اطاعت از غیر خدا به امر خدا انجام شود چنان‌که در اطاعت از نبی(ص) و امام معصوم(ع) و ولی فقیه چنین است[۱].[۲]

منابع

پانویس

  1. فقه سیاسی، ج۱۰، ص۳۴۳-۳۴۴.
  2. عمید زنجانی، عباس علی، دانشنامه فقه سیاسی ج۲، ص ۳۶۴.