مبارزه با غلو در معارف و سیره رضوی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

مقدمه

«غلات» گروه مذهبی مهم و اثرگذار دیگر در این دوره‌اند؛ و از این رو، سخت‌ترین مقابله از سوی امام رضا(ع)، با این گروه مشاهده می‌شود. از جمله غالیان، یونس بن ظبیان بود که به ترویج مقام الوهیت برای امام رضا(ع) می‌پرداخت و امام(ع) بارها وی را منحرف و ملعون خواند[۱]. امام(ع) در موارد متعدد، احادیث بیان شده از سوی غلات را مطرح می‌کرد و موارد جعل در آنها و تناسب نداشتن مضمون آنها با قرآن و سنت را تبیین می‌فرمود[۲]. همچنین توصیه ایشان به پیروان خود، قطع کردن روابط اجتماعی با غلات بود[۳]. در همین راستا، امام(ع) عقیده برخی را که بعدها به «مفوضه» مشهور شدند، نیز نفی می‌کرد. آنان ائمه(ع) را آفریدگانی غیرطبیعی و فرابشری می‌خواندند که خداوند امور دنیا را به آنان تفویض کرده است[۴]. شایان ذکر است، تعریفی که غلات از ائمه(ع) اراده کرده و نشر می‌دادند، بیش از هر چیز سبب بدنامی تشیع اصیل در برابر نظر دیگر فرقه‌های مسلمان و دستمایه سوءاستفاده دشمنان امامیه بود[۵].

منابع

  1. پژوهشگاه حوزه و دانشگاه، تاریخ اسلام بخش دوم ج۲

پانویس

  1. طوسی، رجال، ص۳۶۳-۳۶۴.
  2. صدوق، عیون اخبار الرضا(ع)، ج۱، ص۲۷۲.
  3. صدوق، عیون اخبار الرضا(ع)، ج۱، ص۱۳۰ - ۱۳۱؛ ج۲، ص۲۱۷-۲۱۹.
  4. مفید، الارشاد، ص۱۳۳ - ۱۳۴.
  5. پژوهشگاه حوزه و دانشگاه، تاریخ اسلام بخش دوم ج۲، ص ۱۰۷.