مبطلین

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

مقدمه

مبطلین – ستیزه‌گران گمراه - گروهی از مردم که در جستجوی حق نبوده و از روی تمایلات غیر منطقی و برای رسیدن به اهداف مادی و دنیوی، شیوۀ مخالفت با دول اسلامی را در پیش می‌گیرند و با تبلیغات گمراه‌کننده، مردم را به شورش و قیام وا می‌دارند. بنابر این تعریف، مبطلین جزو بغات می‌باشند[۱]. هر چند برخی از فقها، مبطلین را از بغات ندانسته‌اند[۲][۳].

منابع

پانویس

  1. ر. ک: بغات. جواهر الکلام، ج۲۱، ص۳۲۶؛ دعائم الاسلام، ج۱، ص۳۹۲؛ نهج البلاغة، خطبه ۶۰.
  2. تذکرة الفقهاء، ج۹، ص۴۰۷.
  3. فروتن، اباصلت، مرادی، علی اصغر، واژه‌نامه فقه سیاسی، ص ۱۶۰.