محمد بن سلیمان بن حسن بن جهم بن بکیر بن اعین زراری

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

آشنایی اجمالی

ابوطاهر محمد بن سلیمان بن حسن بن جهم بن بکیر بن اعین زراری در سال ۲۳۷ هـ زاده شد. وی از یاران و راویان امام حسن عسکری(ع) می‌‌باشد و روایت‌های متعددی از آن حضرت به صورت سؤال و جواب دارد.[۱] وی پس از آن حضرت، نویسنده امام زمان(ع) بوده است که نشان از مقام و منزلت وی دارد.[۲] ابوطاهر همچنین در بیست سالگی در سال ۲۵۷ هـ از احمد بن محمد بزنطی روایت کرده است. وی جد ابوغالب احمد بن محمد بن ابی طاهر می‌‌باشد و ابوغالب از وی روایت کرده است.[۳] برخی رجال شناسان زراری را موثق، عین و دارای طریق نیکو ذکر کرده‌اند. ابوطاهر تألیفات متعددی دارد که از آن جمله است: الآداب و المواعظ و کتاب الدعاء.[۴] نجاشی تاریخ درگذشت وی را سال ۳۰۱ هـ ذکر کرده است که ظاهراً از تعبیر ابوغالب در رساله اجازه‌اش که می‌‌گوید: اول سنة ثلاثماة، برداشت سهو داشته و اولین سال پس از ۳۰۰ هـ را استنباط کرده است، ولی به تصریح ابوغالب، جدش زراری در اول محرمسال ۳۰۰ در ۶۳ سالگی درگذشته است[۵].[۶]

جستارهای وابسته

منابع

  1. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱

پانویس

  1. رجال النجاشی ۲/۲۴۱.
  2. تنقیح المقال ۳/۱۲۲.
  3. الذریعه ۸/۱۸۳.
  4. رجال النجاشی ۲/۲۴۱.
  5. الذریعه ۸/۱۸۳.
  6. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۷۰۰.