مع الأئمة الهداة فی شرح الزیارة الجامعة الکبیرة ج۱ (کتاب)
مع الأئمة الهداة فی شرح الزیارة الجامعة الكبیرة ج ۱ | |
---|---|
از مجموعه | مع الأئمة الهداة فی شرح الزیارة الجامعة الکبیرة |
زبان | عربی |
نویسنده | سید علی حسینی میلانی |
موضوع | زیارتنامهٔ جامعهٔ کبیره، امامت و ولایت |
مذهب | شیعه |
ناشر | انتشارات مرکز حقایق اسلامی |
محل نشر | قم، ایران |
تعداد صفحه | ۴۳۲ |
شابک | ۹۷۸-۶۰۰-۵۳۴۸-۴۷-۷ |
شماره ملی | م۸۵-۴۹۳۰۵ |
این کتاب، جلد اول از مجموعهٔ سهجلدی مع الأئمة الهداة فی شرح الزیارة الجامعة الكبیرة است و با زبان عربی به شرح و توصیف ویژگیهای امامان شیعه در این زیارت میپردازد. پدیدآورندهٔ این اثر به زبان فارسی سید علی حسینی میلانی و مترجم و ناشر آن مرکز حقایق اسلامی است.
دربارهٔ کتاب
نویسنده در این جلد به شرح فرازهای آغازین زیارت جامعهٔ کبیره پرداخته و اوصافی مانند علم و معرفت، حلم، رحمت، كرم و سخاوت، ولایت، عبادت، ایمان، امانتدار الهی بودن، هدایتگری، تقوا، حكمت، حافظ سرّ الهی، احاطه بر غیب، حجت الهی بودن، برهان خدا بودن و سایر اوصافی كه در این زیارت شریف به ائمه نسبت داده شده را مورد شرح و بررسی قرار داده است.
فهرست کتاب
- مقدمه؛
- سخن مرکز؛
- سخن مؤلف.
پیش گفتار
- مفهوم لغوی و عرفی زیارت؛
- امامان زنده میباشند؛
- زیارت پیامبران و امامان (ع) زیارت خداوند جل و علی میباشد؛
- بررسی یک شبهه؛
- غرض از زیارت چیست؟؛
- این همه تأکید برای زیارت کردن برای چیست؟؛
- شناخت امامان (ع) از طریق روایات؛
- مقام صالحان؛
- جمعبندی؛
- آداب زیارت در مدرسه اهل بیت (ع)؛
- مهمترین زیارتهای روایت شده.
زیارت جامعه
- پژوهشی در رابطه با زیارت جامعه کبیره؛
- سند زیارت جامعه؛
- مشایخ اربعه؛
- حکم جناب صدوق نسبت به صحت روایات کتاب خود؛
- مفهوم اصطلاحی «الصحیح»؛
- ترضی نمودن جناب صدوق بر مشایخ خود؛
- جرحی بر مشایخ اربعه وجود ندارد؛
- تعدد روایات موجب وثوق است؛
- برداشت کردن وثاقت از ترحم نمودن؛
- برخی از روایات نقل شده از ایشان؛
- ابو حسین اسدی؛
- محمد بن اسماعیل برمكی؛
- موسى نخعی؛
- گواهی دادن علما نسبت به زیارت جامعه؛
- شروح موجود بر زیارت جامعه؛
- زیارت جامعه از لحاظ سندی غنی است؛
- زیارت جامعه در سخن بزرگان؛
- نتیجه این سخنان.
نه غلو و نه تقصیر
- غالیان چه کسانی هستند؟؛
- غلو همانطور که در روایات آمده است؛
- میانهروی میان غلو و تقصیر؛
- سخن جناب شیخ مجلسی در خصوص غلو؛
- معرفت حقیقی.
بحث آخر در محورهای زیارت جامعه
- السّلام علیكم یا أهل بیت النّبوّة؛
- و موضع الرّسالة؛
- و مختلف الملائكة؛
- و مهبط الوحی؛
- و معدن الرّحمة؛
- و خزّان العلم؛
- و منتهى الحلم؛
- و أصول الكرم؛
- و قادة الأمم؛
- و أولیاء النّعم؛
- و عناصر الأبرار؛
- و دعائم الأخیار؛
- و ساسة العباد؛
- و أركان البلاد؛
- و أبواب الإیمان؛
- و أمناء الرّحمن؛
- و سلالة النّبیّین؛
- و صفوة المرسلین؛
- و عترة خیرة ربّ العالمین؛
- و رحمة اللّه و بركاته؛
- السّلام على أئمّة الهدى؛
- و مصابیح الدّجى؛
- و أعلام التّقى؛
- و ذوی النّهى؛
- و أولی الحجى؛
- و كهف الورى؛
- و ورثة الأنبیاء؛
- و المثل الأعلى؛
- و الدّعوة الحسنى؛
- و حجج اللّه على أهل الدّنیا و الآخرة و الأولى؛
- و رحمة اللّه و بركاته؛
- السّلام على محالّ معرفة اللّه؛
- و مساكن بركة اللّه؛
- و معادن حكمة اللّه؛
- و حفظة سرّ اللّه؛
- و حملة كتاب اللّه؛
- و أوصیاء نبیّ اللّه؛
- و ذرّیّة رسول اللّه صلّى اللّه علیه و آله؛
- السّلام على الدّعاة إلى اللّه؛
- و الأدلاء على مرضاة اللّه؛
- و المستقرّین فی أمر اللّه؛
- و التّامّین فی محبّة اللّه؛
- و المخلصین فی توحید اللّه؛
- و المظهرین لأمر اللّه و نهیه؛
- السّلام على الأئمّة الدّعاة؛
- و القادة الهداة؛
- و السّادة الولاة؛
- و الذّادة الحماة؛
- و أهل الذّكر؛
- و أولی الأمر؛
- و بقیّة اللّه؛
- و خیرته؛
- و حزبه؛
- و عیبة علمه؛
- و حجّته؛
- و صراطه؛
- و نوره.[۱]
دربارهٔ پدیدآورنده
آیتالله سید علی حسینی میلانی (متولد ۱۳٢٧ ش، نجف)، تحصیلات حوزوی خود را نزد اساتیدی همچون حضرات آیات: مجتبی لنکرانی، سید محمد رضا موسوی گلپایگانی، حسین وحید خراسانی، کاظم تبریزی، سید محمد روحانی و مرتضی حائری یزدی به اتمام رساند. تأسیس مرکز الرسالة، مرکز الأبحاث العقائدیة، بنیاد فرهنگی امامت و مرکز حقایق اسلامی از جمله فعالیتهای وی است. او علاوه بر تدریس خارج فقه و اصول، به تدریس دروس اعتقادات پرداخته و آثار فراوانی با موضوعات دینی و اعتقادی نگاشته است. «با پیشوایان هدایتگر»، «جواهر الکلام فی معرفة الامامة و الامام»، «مع الأئمة الهداة فی شرح الزیارة الجامعة الکبیرة»، «موعود آسمانی»، «آیات غدیر»، «نگاهی به تفسیر آیهٔ مباهله»، «نفحات الازهار»، «مهرورزی به اهل بیت از دیدگاه قرآن و سنت؛ نگاهی به تفسیر آیه مودت»، «وظایف امت در برابر امام» و «غدیر آخرین جایگاه اعلام عمومی جانشینی امیرالمؤمنین (ع)» برخی از این آثار است.[۲]