نویسنده در ابتدای چکیده مقاله می‌نویسد: «از جمله موضوعات اعتقادی که همه فرق و مذاهب کلامی را به گونه‌ای، به خود مشغول کرده، امامت است. امامت در نظام اعتقادی شیعه، جایگاه ویژه‌ای دارد. در این مذهب، بدون توجه به امامت نمی‌توان به تبیین دیگر آموزه‌های اعتقادی پرداخت. یکی از ویژگی‌هایی که امامت شیعه را از امامت دیگر مذاهب ممتاز می‌کند، علم خاص امام(ع) است. علم امام(ع) از آغاز پیدایش موضوع امامت، از دغدغدهای امامیه بوده است و چنانچه درباره علم امام(ع)، اختلافی بین عالمان امامی بوده، به کم و کیف آن مربوط می‌شود».
نویسنده در ادامه چکیده می‌نویسد: «این جستار در پی تحلیل و بررسی منابع مرتبط با کیفیت علم امام(ع)، از نگاه عالمان مدارس قم و بغداد است که با دو رویکرد متفاوت، موضوعات اعتقادی را بررسی کرده‌اند. در این جمع‌بندی نهایی روشن می‌شود که پیروان این دو مدرسه کلامی، در این زمینه اختلافی ندارند».
