آشنایی اجمالی

با آنکه ابومعشر نجیح بن عبدالرحمان سندی مدنی هاشمی از محدثان اهل سنت است، شیخ طوسی وی را در زمره اصحاب امام صادق(ع) نام برده است.[۱] گفته شده که وی ابوامامة اسعد بن سهل صحابی را ملاقات کرد.[۲] ابومعشر در دکان خیاطی به شاگردی مشغول شد و چون برخی بزرگان تابعی همچون محمد بن کعب قرظی، محمد بن قیس و سعید مقبری به آنجا آمد و شد می‌‌کردند، وی به کمک حافظه نیرومند خود از آنان احادیث و اخبار می‌‌شنید.[۳] او از بزرگان دیگری چون نافع مولای ابن عمر، محمد بن منکدر و هشام بن عروه نیز حدیث روایت می‌‌کرد.[۴] فرزندش محمد و نیز محمد بن جعفر ورکانی، محمد بن بکار و برخی دیگر از او روایت کرده‌اند.[۵] وی محدث و راوی برخی اخبار تاریخی و یکی از نخستین راویان سیره پیامبر(ص) بود[۶] و آن اندازه مشهور بود که وقتی مهدی خلیفه عباسی در آغاز خلافتش به مدینه آمد، او را با خود به عراق برد و گرامی داشت و به ادامه فعالیت علمی تشویق کرد.[۷] ابومعشر دارای آثار و تألیفاتی نیز بوده که از آن جمله است: المغازی[۸]تاریخ الخلفاء[۹] و کتاب الحرة که درباره واقعه حره است و نوه او داوود بن محمد بن ابی معشر از او نقل کرده است.[۱۰] وی اندکی پیش از مرگ به اختلال حواس و ناتوانی شدید دچار شد[۱۱] و در سال ۱۷۰هـ در بغداد درگذشت.[۱۲] هارون بر جنازه‌اش نماز خواند و در گورستان بزرگ بغداد به خاک سپرده شد[۱۳].[۱۴]

جستارهای وابسته

منابع

  1.   جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱

پانویس

  1. رجال الطوسی ۳۲۵.
  2. سیر اعلام النبلاء ۷/۴۳۵.
  3. تاریخ ابی زرعه ۱/۵۸۱ تاریخ بغداد ۱۳/۴۵۷.
  4. التاریخ الکبیر ۸/۱۱۴ الجرح و التعدیل ۸/۴۹۴.
  5. تاریخ الاسلام ۱۰/۵۵۵.
  6. دائرة المعارف بزرگ اسلامی ۶/۲۷۵.
  7. تاریخ الاسلام ۱۰/۵۵۶ تاریخ بغداد ۱۳/۴۵۷.
  8. الفهرست (الندیم) ۱۰۵.
  9. تاریخ التراث العربی ۱/۲/۹۵.
  10. الذریعه ۶/۳۹۲.
  11. الضعفاء الکبیر ۴/۳۰۸.
  12. المجروحین ۳/۶۰ الجرح و التعدیل ۸/۴۹۳.
  13. المجروحین ۳/۶۰.
  14. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱، ص۷۹۸ - ۷۹۹.