نماز هزار رکعت

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نماز هزار رکعت از فضیلت‌های مشهور علی بن ابی طالب (ع) خواندن هزار رکعت در شب، یا در شبانه روز است. امام صادق (ع) فرموده است: «علی(ع) در آخر عمر، در هر شبانه‌روز هزار رکعت نماز می‌خواند».[۱] نماز هزار رکعت دربارۀ امام حسین (ع) و امام سجاد (ع) هم نقل شده است[۲].

مقدمه

علامه امینی در الغدیر، ضمن نقل تشکیک کسانی همچون ابن تیمیه در این‌باره و فضیلت ندانستن آن و غیر ممکن بودن هزار رکعت نماز در شب، به تحلیل زیبایی در این موضوع پرداخته، با نقل احادیث از پیامبر، فضیلت نماز خواندن بسیار را یادآور می‌شود و با بیان اینکه چنین عبادت‌هایی میان اهل نیایش و تهجّد پیوسته جاری بوده، نام کسانی را بر اساس منابع اهل سنت می‌آورد که نقل شده هر شب نماز بسیار می‌خواندند، مثل صد رکعت، دویست رکعت، پانصد رکعت و... نام ۱۴ نفر از بزرگان اهل سنّت را می‌برد که دربارۀ آنان، هزار رکعت نماز در شبانه‌روز در منابع اهل سنت نقل کرده‌اند و آن را از فضایل ایشان شمرده‌اند. سپس می‌افزاید: ما خودمان از اصحاب خودمان کسانی را می‌شناسیم که هزار رکعت نماز در شب یا در شبانه‌روز در کمتر از هفت ساعت می‌خوانند، آن هم به صورت کامل و همراه با سورۀ توحید، هرچند ابن تیمیّه می‌پندارد این محال است! و می‌نویسد: چنین عبادتی چنان نیست که همۀ وقت شبانه‌روز را بگیرد، مخالف سنت هم نیست، بلکه سنّت نبوی است و علما و اولیا هم‌چنان می‌کرده‌اند و هرکه بخواهد بیشتر بخواند[۳].[۴]

منابع

پانویس

  1. « إِنَّ عَلِيّاً عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ كَانَ فِي آخِرِ عُمُرِهِ يُصَلِّي فِي كُلِّ يَوْمٍ وَ لَيْلَةٍ أَلْفَ رَكْعَةٍ »؛ تهذیب الأحکام، ج ۳ ص ۷۱ ح ۲۱۵.
  2. الغدیر، ج ۵ ص ۲۵.
  3. الغدیر، ج ۵ ص ۳۰.
  4. محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص۵۸۰.