نهرین

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

آشنایی اجمالی

«نهرین» منطقه‌ای از «بهقباد بالا» بود و از حضرت علی(ع) نقل شده که امام حسین(ع) در غاضریه از روستاهای نهرین به شهادت می‌رسد[۱]. در شعر دعبل هم به «نهرین»[۲] و منطقه شهادت امام حسین(ع) اشاره شده است.

عثمان خلیفه سوم نهرین را به اقطاع عبدالله بن مسعود درآورد[۳]. آنجا برای مدتی مرکز زندگی رهبر قرامطه بوده است[۴].[۵]

حاکمان نهرین

  1. شراحیل بن مره همدانی: او یکی از یاران و کارگزاران امیرالمؤمنین (ع) به شمار آمده است. ابن حجر می‌نویسد: شراحیل از یاران حضرت علی (ع) و کارگزار او در نهرین بوده است[۶].[۷]

منابع

پانویس

  1. شیخ مفید، المقنعه، ص۴۶۸؛ ابن عساکر، تاریخ مدینة دمشق، ج۱۴، ص۱۹۹.
  2. حلی، علی بن یوسف، العدد القویه، ص۲۸۳.
  3. ابن شبه، تاریخ المدینة المنوره، ج۳، ص۱۰۲۰.
  4. تاریخ طبری، ج۸، ص۱۵۹.
  5. ذاکری، علی اکبر، سیمای کارگزاران علی بن ابی طالب امیرالمؤمنین، ج۱، ص۲۷۹- ۲۸۱.
  6. الاصابه، ج۳، ص۳۲۵.
  7. ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۱، ص۷۱۴؛ ذاکری، علی اکبر، سیمای کارگزاران علی بن ابی طالب امیرالمؤمنین، ج۱، ص۲۷۹- ۲۸۱.