حذیفة بن یمان در تاریخ اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

حذیفة بن یمان در تاریخ اسلامی (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۳۰ سپتامبر ۲۰۲۲، ساعت ۲۱:۰۱

۸ بایت حذف‌شده ، ‏۳۰ سپتامبر ۲۰۲۲

جز

جایگزینی متن - 'پیوستن' به 'پیوستن'

دیداریویکی‌متن

Wasity

دیوان‌سالاران، مدیران

۲۱۸٬۸۳۴

ویرایش

@@ خط ۴۰: / خط ۴۰: @@
 او دارای دو پسر به نام‌های [[سعید]] یا سعد و صفوان بود و این دو در جنگ‌های بسیاری شرکت داشته‌اند. از جمله آنها در [[جنگ صفین]] به همراه علی {{ع}} جنگیدند و [[کفار]] بسیاری به دست این دو [[برادر]] به [[هلاکت]] رسیدند و سرانجام نیز به [[شهادت]] رسیدند. در [[نقل]] دیگری آمده است سعد یا سعید در [[صفین]] به شهادت نرسیده بلکه بعد از جنگ صفین و پس از سال‌های طولانی از [[دنیا]] رفت. با توجه به این دو مطلب، می‌توان گفت احتمال دارد حذیفه سه پسر داشته که صفوان و سعید در جنگ صفین به شهادت رسیدند و سعد که سال‌ها بعد از جنگ صفین از دنیا رفته است<ref>اعیان الشیعه، امین عاملی، ج۴، ص۵۹۲.</ref>.<ref>[[ابوالحسن اسماعیلی|اسماعیلی، ابوالحسن]]، [[حذیفه بن الیمان (مقاله)|مقاله «حذیفه بن الیمان»]]، [[دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم ج۴ (کتاب)|دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم]]، ج۴، ص:۳۵۸.</ref>
-البته برپایه گزارشی دیگر فرزندان حذیفه باقی بودند چنانچه [[سلیمان بن صرد]] ([[رهبر]] [[توابین]]) به [[سعد]] فرزند حذیفه [[نامه]] نوشت و او را به [[خونخواهی امام حسین]] فراخواند و وی پاسخ مثبت داد و با همراهانش حرکت کرد؛ اما موفق به [[پیوستن]] نشد و بازگشت<ref>تاریخ طبری، ج ۴، ص ۴۲۹ - ۴۳۲؛ الکامل، ج ۴، ص ۱۸۳ - ۱۸۵؛ البدایة والنهایه، ج ۸، ص ۲۸۰.</ref>. مختار نیز [[سعد بن حذیفه]] را به [[حلوان]] فرستاد<ref> الکامل، ج ۴، ص ۲۲۷.</ref>. پسر دیگر حذیفه، [[عمران]] را [[مصعب بن زبیر]] پس از [[قتل]] مختار اعدام کرد<ref>الکامل، ج ۴، ص ۲۸۰.</ref>. [[ابوعبیدة]] بن حذیفه نیز که [[راوی حدیث]] <ref> الجرح والتعدیل، ج ۹، ص ۲۳۰، ۴۰۳؛ تهذیب الکمال، ج ۳۴، ص ۵۴.</ref> بود، در سال ۸۲ درگذشت<ref>الطبقات، خلیفه، ص ۲۶۰.</ref>. ساعده بنت حذیفه<ref>المعجم الکبیر، ج ۳، ص ۱۶۲.</ref> و [[ام‌موسی]] و [[ام‌سلمه]] <ref>الطبقات، ابن سعد، ج ۶، ص ۲۹۷؛ ج ۸، ص ۴۷۷.</ref> از دیگر [[فرزندان]] حذیفه هستند. نسل حذیفه تا سده سوم در [[مداین]] باقی بودند<ref>الطبقات، ابن سعد، ج ۶، ص ۲۹۷؛ ج ۸، ص ۴۷۷.</ref>.<ref>[[سید محمود سامانی|سامانی، سید محمود]]، [[حذیفة بن یمان (مقاله)|مقاله «حذیفة بن یمان»]]، [[دائرة المعارف قرآن کریم ج۱۰ (کتاب)|دائرة المعارف قرآن کریم]]، ج۱۰.</ref>
+البته برپایه گزارشی دیگر فرزندان حذیفه باقی بودند چنانچه [[سلیمان بن صرد]] ([[رهبر]] [[توابین]]) به [[سعد]] فرزند حذیفه [[نامه]] نوشت و او را به [[خونخواهی امام حسین]] فراخواند و وی پاسخ مثبت داد و با همراهانش حرکت کرد؛ اما موفق به پیوستن نشد و بازگشت<ref>تاریخ طبری، ج ۴، ص ۴۲۹ - ۴۳۲؛ الکامل، ج ۴، ص ۱۸۳ - ۱۸۵؛ البدایة والنهایه، ج ۸، ص ۲۸۰.</ref>. مختار نیز [[سعد بن حذیفه]] را به [[حلوان]] فرستاد<ref> الکامل، ج ۴، ص ۲۲۷.</ref>. پسر دیگر حذیفه، [[عمران]] را [[مصعب بن زبیر]] پس از [[قتل]] مختار اعدام کرد<ref>الکامل، ج ۴، ص ۲۸۰.</ref>. [[ابوعبیدة]] بن حذیفه نیز که [[راوی حدیث]] <ref> الجرح والتعدیل، ج ۹، ص ۲۳۰، ۴۰۳؛ تهذیب الکمال، ج ۳۴، ص ۵۴.</ref> بود، در سال ۸۲ درگذشت<ref>الطبقات، خلیفه، ص ۲۶۰.</ref>. ساعده بنت حذیفه<ref>المعجم الکبیر، ج ۳، ص ۱۶۲.</ref> و [[ام‌موسی]] و [[ام‌سلمه]] <ref>الطبقات، ابن سعد، ج ۶، ص ۲۹۷؛ ج ۸، ص ۴۷۷.</ref> از دیگر [[فرزندان]] حذیفه هستند. نسل حذیفه تا سده سوم در [[مداین]] باقی بودند<ref>الطبقات، ابن سعد، ج ۶، ص ۲۹۷؛ ج ۸، ص ۴۷۷.</ref>.<ref>[[سید محمود سامانی|سامانی، سید محمود]]، [[حذیفة بن یمان (مقاله)|مقاله «حذیفة بن یمان»]]، [[دائرة المعارف قرآن کریم ج۱۰ (کتاب)|دائرة المعارف قرآن کریم]]، ج۱۰.</ref>
 == حذیفه و [[شناسایی]] [[منافقان]] ==
@@ خط ۱۵۸: / خط ۱۵۸: @@
 قول مشهور، درگذشت حذیفه را در [[مدائن]] دانسته و آورده است که او به فاصله چهل [[روز]] از [[قتل عثمان]] و پس از [[بیعت]] با [[امیرمؤمنان]] {{ع}} فوت کرد<ref>ابن اثیر، اسد الغابه، ج۱، ص۷۰۷؛ ذهبی، سیر اعلام النبلاء، ج۲، ص۳۶۳؛ رجال طوسی، ص۳۵.</ref>. خلیفة بن خیاط<ref>خلیفة بن خیاط، الطبقات، ص۹۸.</ref> [[وفات]] او را در [[کوفه]] دانسته است. از گزارش [[مسعودی]]<ref>مروج الذهب، ج۲، ص۳۸۳.</ref> نیز برمی آید که حذیفه در کوفه از [[دنیا]] رفته است؛ زیرا او به [[بیمار]] بودن حذیفه در اواخر عمرش در آن [[شهر]] اشاره کرده است. در گزارش مسعودی آمده است، هنگامی که [[خبر]] [[بیعت با امام علی]] {{ع}} در شهر مدائن به حذیفه رسید او دست راستش را بر دست چپش زده و گفت بعد از [[علی]] {{ع}} با هیچ قرشی بیعت نمی‌کنم. گویا حذیفه که منزلی نیز در کوفه داشت این [[زمان]] برای انجام کاری به این شهر آمده بود<ref>بلاذری، انساب الاشراف، ج۱۳، ص۲۰۰.</ref>. در [[نقلی]] آمده است که او در حال [[احتضار]] می‌گفت: خدایا تو را دوست دارم، پس دیدارت را بر من [[مبارک]] کن<ref>ابن اثیر، اسد الغابه، ج۱، ص۷۰۷.</ref>. حذیفه هنگام [[جان]] دادن [[گریه]] می‌کرد چون از علت آن پرسیده شد، گفت: [[مرگ]] را دوست دارم ولکن نمی‌دانم [[خدا]] از من [[خشنود]] است یا ناراضی<ref>ابن اثیر، اسد الغابه، ج۱، ص۷۰۷.</ref>. منابع در [[ذکر]] مدت [[عمر]] حذیفه [[سکوت]] کرده‌اند؛ همچنین به [[دلیل]] روشن نشدن سال [[تولد]] حذیفه نمی‌توان به طور دقیق سن او را [[تعیین]] کرد.
-[[نسل]] حذیفه: بنا به گزارشی، [[سلیمان بن صرد]] ([[رهبر]] [[توابین]]) به سعد، [[فرزند]] حذیفه [[نامه]] نوشت و او را به [[خونخواهی امام حسین]] {{ع}} [[دعوت]] کرد؛ او [[پاسخ]] مثبت داد و با پانصد نفر حرکت کرد، اما موفق به [[پیوستن]] به توابین نشد و بازگشت<ref>طبری، تاریخ، ج۵، ص۵۵۷-۶۰۵؛ مسعودی، مروج الذهب، ج۳، ص۹۵.</ref>. [[مختار]] نیز، [[سعد بن حذیفه]] را به [[حلوان]] فرستاد<ref>ابن اثیر، الکامل، ج۱۲، ص۸۵.</ref>. این در حالی است که گفته شده سعد و [[صفوان]] از [[فرزندان]] [[حذیفه]] در کنار [[امام علی]] {{ع}}در [[نبرد صفین]] به [[شهادت]] رسیدند<ref>مسعودی، مروج الذهب، ج۲، ص۳۸۳؛ الکامل، ج۳، ص۲۸۷.</ref>. پسر دیگر حذیفه، [[عمران]] نام داشت که به دست [[مصعب بن زبیر]] [[اعدام]] شد<ref>ابن اثیر، الکامل، ج۱۲، ص۱۸۵.</ref>. برخی [[وفات]] وی را [[سال ۸۲ هجری]] دانسته‌اند<ref>خلیفة بن خیاط، الطبقات، ص۶۰.</ref>. [[ابو عبیدة بن حذیفه]] نیز که [[راوی حدیث]]<ref>ابن ابی حاتم، ج۴، ص۴۰۴.</ref> بود در سال ۸۲ هجری درگذشت<ref>خلیفة بن خیاط، الطبقات، ص۲۶۰.</ref>. [[ربیعه بن حذیفة بن یمان|ربیعه]]<ref>ابن اثیر، اللباب، ج۱، ص۳۵۱.</ref>، [[ساعده بن حذیفة بن یمان|ساعده]]<ref>طبرانی، ج۳، ص۱۶۳.</ref>، [[بلال بن حذیفة بن یمان|بلال]]<ref>ابن حجر، ج۲، ص۳۹.</ref>، [[ام سلمه بن حذیفة بن یمان|أم سلمه]]، [[ام موسی بن حذیفة بن یمان| أم موسی]] و [[ام بکر بن حذیفة بن یمان|ام بکر]] از دیگر فرزندان حذیفه هستند<ref>ابن سعد، ج۶، ص۳۰۰ و ج۸، ص۳۴۸؛ همو، خامسه، ص۲۴۵.</ref><ref>[[سید محمود سامانی|سامانی، سید محمود]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۳ (کتاب)|مقاله «حذیفة بن محصن قلعانی»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۳، ص۲۳-۲۸.</ref>.
+[[نسل]] حذیفه: بنا به گزارشی، [[سلیمان بن صرد]] ([[رهبر]] [[توابین]]) به سعد، [[فرزند]] حذیفه [[نامه]] نوشت و او را به [[خونخواهی امام حسین]] {{ع}} [[دعوت]] کرد؛ او [[پاسخ]] مثبت داد و با پانصد نفر حرکت کرد، اما موفق به پیوستن به توابین نشد و بازگشت<ref>طبری، تاریخ، ج۵، ص۵۵۷-۶۰۵؛ مسعودی، مروج الذهب، ج۳، ص۹۵.</ref>. [[مختار]] نیز، [[سعد بن حذیفه]] را به [[حلوان]] فرستاد<ref>ابن اثیر، الکامل، ج۱۲، ص۸۵.</ref>. این در حالی است که گفته شده سعد و [[صفوان]] از [[فرزندان]] [[حذیفه]] در کنار [[امام علی]] {{ع}}در [[نبرد صفین]] به [[شهادت]] رسیدند<ref>مسعودی، مروج الذهب، ج۲، ص۳۸۳؛ الکامل، ج۳، ص۲۸۷.</ref>. پسر دیگر حذیفه، [[عمران]] نام داشت که به دست [[مصعب بن زبیر]] [[اعدام]] شد<ref>ابن اثیر، الکامل، ج۱۲، ص۱۸۵.</ref>. برخی [[وفات]] وی را [[سال ۸۲ هجری]] دانسته‌اند<ref>خلیفة بن خیاط، الطبقات، ص۶۰.</ref>. [[ابو عبیدة بن حذیفه]] نیز که [[راوی حدیث]]<ref>ابن ابی حاتم، ج۴، ص۴۰۴.</ref> بود در سال ۸۲ هجری درگذشت<ref>خلیفة بن خیاط، الطبقات، ص۲۶۰.</ref>. [[ربیعه بن حذیفة بن یمان|ربیعه]]<ref>ابن اثیر، اللباب، ج۱، ص۳۵۱.</ref>، [[ساعده بن حذیفة بن یمان|ساعده]]<ref>طبرانی، ج۳، ص۱۶۳.</ref>، [[بلال بن حذیفة بن یمان|بلال]]<ref>ابن حجر، ج۲، ص۳۹.</ref>، [[ام سلمه بن حذیفة بن یمان|أم سلمه]]، [[ام موسی بن حذیفة بن یمان| أم موسی]] و [[ام بکر بن حذیفة بن یمان|ام بکر]] از دیگر فرزندان حذیفه هستند<ref>ابن سعد، ج۶، ص۳۰۰ و ج۸، ص۳۴۸؛ همو، خامسه، ص۲۴۵.</ref><ref>[[سید محمود سامانی|سامانی، سید محمود]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۳ (کتاب)|مقاله «حذیفة بن محصن قلعانی»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۳، ص۲۳-۲۸.</ref>.
 == جستارهای وابسته ==