حذیفة بن یمان در تاریخ اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'فرزند من' به 'فرزند من'
جز (جایگزینی متن - 'پیوستن' به 'پیوستن')
جز (جایگزینی متن - 'فرزند من' به 'فرزند من')
خط ۱۲۶: خط ۱۲۶:


== سرانجام [[حذیفه]] ==
== سرانجام [[حذیفه]] ==
حذیفه هنگام [[وفات]] به فرزند خود این چنین [[وصیت]] کرد: [[فرزند من]]، [[چشم]] به دست [[مردم]] نداشته باش؛ زیرا بی نیازی در آن است. از [[حاجت خواستن]] از مردم بپرهیز که آن [[فقر]] موجود است و باید امروز تو بهتر از دیروز باشد. [[نماز]] را مانند کسی به جای آور که گویی از [[دنیا]] خداحافظی می‌کنی و دیگر بازگشتی نداری و از کاری که محتاج عذرخواهی است بپرهیز. او [[فرزندان]] خود را به [[همراهی]] با [[امیر مؤمنان علی بن ابی طالب]] {{ع}} سفارش کرد؛ به همین جهت در [[صفین]] هر دو در رکاب [[امام علی]] {{ع}} [[شهید]] شدند<ref>الامالی، شیخ صدوق، ص۴۰۱.</ref>.
حذیفه هنگام [[وفات]] به فرزند خود این چنین [[وصیت]] کرد: فرزند من، [[چشم]] به دست [[مردم]] نداشته باش؛ زیرا بی نیازی در آن است. از [[حاجت خواستن]] از مردم بپرهیز که آن [[فقر]] موجود است و باید امروز تو بهتر از دیروز باشد. [[نماز]] را مانند کسی به جای آور که گویی از [[دنیا]] خداحافظی می‌کنی و دیگر بازگشتی نداری و از کاری که محتاج عذرخواهی است بپرهیز. او [[فرزندان]] خود را به [[همراهی]] با [[امیر مؤمنان علی بن ابی طالب]] {{ع}} سفارش کرد؛ به همین جهت در [[صفین]] هر دو در رکاب [[امام علی]] {{ع}} [[شهید]] شدند<ref>الامالی، شیخ صدوق، ص۴۰۱.</ref>.


[[نقل]] شده حذیفه در ساعات پایانی عمرش ناله شدیدی کرد و زیاد گریست. به او گفتند: برای چه [[گریه]] می‌کنی؟ گفت: "گریه من به خاطر [[حسرت]] از دست دادن دنیا نیست بلکه [[مرگ]] برای من [[دوست]] داشتنی‌تر از [[زندگی]] [[دنیایی]] است، اما نمی‌دانم حالا که از دنیا می‌روم، آیا خداوند از من [[خشنود]] و [[راضی]] است یا اینکه از من راضی نیست"<ref>اسد الغابه، ابن اثیر، ج۱، ص۴۶۹؛ تاریخ مدینة دمشق، ابن عساکر، ج۱۲، ص۲۹۶؛ اعیان الشیعه، امین عاملی، ج۴، ص۶۰۶.</ref>. در [[نقل]] دیگری آمده او در ساعات پایانی عمرش چنین گفت: "امروز [[روز]] آخر [[عمر]] [[دنیایی]] من و اولین روز [[آخرت]] من است. خدایا! اعتراضی ندارم و تو می‌دانی که [[فقر]] را از [[دارایی]] و [[ذلت]] و [[خواری]] [[دنیا]] را از [[عزت]] دنیا بیشتر دوست دارم و [[مرگ]] را بر [[زندگی]] ترجیح می‌دهم؛ [[دوستی]] همراه با دستان خالی به سوی تو می‌آید"<ref>المنتظم، ابن جوزی، ج۵، ص۱۰۵؛ تاریخ مدینة دمشق، ابن عساکر، ج۱۲، ص۲۹۸.</ref>.
[[نقل]] شده حذیفه در ساعات پایانی عمرش ناله شدیدی کرد و زیاد گریست. به او گفتند: برای چه [[گریه]] می‌کنی؟ گفت: "گریه من به خاطر [[حسرت]] از دست دادن دنیا نیست بلکه [[مرگ]] برای من [[دوست]] داشتنی‌تر از [[زندگی]] [[دنیایی]] است، اما نمی‌دانم حالا که از دنیا می‌روم، آیا خداوند از من [[خشنود]] و [[راضی]] است یا اینکه از من راضی نیست"<ref>اسد الغابه، ابن اثیر، ج۱، ص۴۶۹؛ تاریخ مدینة دمشق، ابن عساکر، ج۱۲، ص۲۹۶؛ اعیان الشیعه، امین عاملی، ج۴، ص۶۰۶.</ref>. در [[نقل]] دیگری آمده او در ساعات پایانی عمرش چنین گفت: "امروز [[روز]] آخر [[عمر]] [[دنیایی]] من و اولین روز [[آخرت]] من است. خدایا! اعتراضی ندارم و تو می‌دانی که [[فقر]] را از [[دارایی]] و [[ذلت]] و [[خواری]] [[دنیا]] را از [[عزت]] دنیا بیشتر دوست دارم و [[مرگ]] را بر [[زندگی]] ترجیح می‌دهم؛ [[دوستی]] همراه با دستان خالی به سوی تو می‌آید"<ref>المنتظم، ابن جوزی، ج۵، ص۱۰۵؛ تاریخ مدینة دمشق، ابن عساکر، ج۱۲، ص۲۹۸.</ref>.
۲۱۸٬۸۳۴

ویرایش