امام جواد در معارف و سیره رضوی: تفاوت میان نسخهها
←صفات اخلاقی
خط ۸۴: | خط ۸۴: | ||
== صفات اخلاقی == | == صفات اخلاقی == | ||
{{اصلی|فضائل امام جواد}} | |||
[[نقش نگین]] [[انگشتر]] [[امام]] [[محمد تقی]] {{ع}} مانند پدرش، منقش به ذکر {{متن حدیث|الْعِزَّةُ لِلَّهِ}} بود<ref>دلائل الإمامة، ص۳۹۷.</ref>. درباره [[نماز]] و [[روزه]] امام، روایتهای متعددی ذکر شده که نشان از توجه حضرت به [[فرائض]] و [[نوافل]] و [[بندگی خداوند متعال]] است<ref>مصباح المتهجد، ج۲، ص۸۱۴؛ المزار الکبیر، ص۱۹۶.</ref>. امام به ویژه در [[ماه رجب]] به [[عبادت]] و [[ذکر الهی]] توجه ویژه داشت و در این ماه به نحو خاص [[مراقبه]] [[اعمال]] و [[اذکار]] مینمود و درباره [[فضائل]] روزها و شبهای آن سخن میگفت<ref>مصباح المتهجد، ج۲، ص۸۱۴.</ref>. [[امام جواد]] {{ع}} به [[زیارت]] [[خانه خدا]] و ادای [[حج]] اهتمام ویژه داشت و در منابع گزارشهایی از برخی حجهایی که امام بهجا آورده دیده میشود<ref>الکافی، ج۴، ص۴۳۰،۴۳۱، ۵۳۲؛ تهذیب الأحکام، ج۵، ص۲۸۱.</ref>. امام [[أهل]] [[زهد]] و [[ورع]] بود و به چرب و شیرین [[دنیا]] بیتوجه بود و علیرغم [[معاشرت]] با [[خلیفه]] و کارگزارانش و میل آنان به آلودهکردن حضرت به دنیا، هیچگاه در پی [[دنیادوستی]] نرفت و همگان را از آن منع نمود. [[مرجعیت]] حضرت موجب شده بود که [[شیعیان]]، [[اموال]] بسیار زیادی را برای وی بفرستند. اما امام همه آنها را به [[مصرف]] [[مردم]] نیازمند میرساند و خود به نان [[جوین]] و [[لباس]] سادهای بسنده میکرد و در نهایت زهد میزیست<ref>إثبات الهداة. ج۴، ص۴۰۰.</ref>. | [[نقش نگین]] [[انگشتر]] [[امام]] [[محمد تقی]] {{ع}} مانند پدرش، منقش به ذکر {{متن حدیث|الْعِزَّةُ لِلَّهِ}} بود<ref>دلائل الإمامة، ص۳۹۷.</ref>. درباره [[نماز]] و [[روزه]] امام، روایتهای متعددی ذکر شده که نشان از توجه حضرت به [[فرائض]] و [[نوافل]] و [[بندگی خداوند متعال]] است<ref>مصباح المتهجد، ج۲، ص۸۱۴؛ المزار الکبیر، ص۱۹۶.</ref>. امام به ویژه در [[ماه رجب]] به [[عبادت]] و [[ذکر الهی]] توجه ویژه داشت و در این ماه به نحو خاص [[مراقبه]] [[اعمال]] و [[اذکار]] مینمود و درباره [[فضائل]] روزها و شبهای آن سخن میگفت<ref>مصباح المتهجد، ج۲، ص۸۱۴.</ref>. [[امام جواد]] {{ع}} به [[زیارت]] [[خانه خدا]] و ادای [[حج]] اهتمام ویژه داشت و در منابع گزارشهایی از برخی حجهایی که امام بهجا آورده دیده میشود<ref>الکافی، ج۴، ص۴۳۰،۴۳۱، ۵۳۲؛ تهذیب الأحکام، ج۵، ص۲۸۱.</ref>. امام [[أهل]] [[زهد]] و [[ورع]] بود و به چرب و شیرین [[دنیا]] بیتوجه بود و علیرغم [[معاشرت]] با [[خلیفه]] و کارگزارانش و میل آنان به آلودهکردن حضرت به دنیا، هیچگاه در پی [[دنیادوستی]] نرفت و همگان را از آن منع نمود. [[مرجعیت]] حضرت موجب شده بود که [[شیعیان]]، [[اموال]] بسیار زیادی را برای وی بفرستند. اما امام همه آنها را به [[مصرف]] [[مردم]] نیازمند میرساند و خود به نان [[جوین]] و [[لباس]] سادهای بسنده میکرد و در نهایت زهد میزیست<ref>إثبات الهداة. ج۴، ص۴۰۰.</ref>. | ||