تقیه در فرهنگ و معارف انقلاب اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

{{مدخل مرتبط| موضوع مرتبط = تقیه| عنوان مدخل  = تقیه| مداخل مرتبط = [[تقیه در لغت]] - [[تقیه در قرآن]] - [[تقیه در حدیث]] - [[تقیه در فقه اسلامی]] - [[تقیه در کلام اسلامی]] - [[تقیه در معارف مهدویت]] - [[تقیه در فقه سیاسی]] - [[تقیه در سیره معصوم]] - [[تقیه در جامعه‌شناسی اسلامی]] - [[تقیه در معارف و سیره رضوی]] - [[تقیه در معارف و سیره امام حسن عسکری]] - [[تقیه از دیدگاه اهل سنت]] - [[تقیه در فرهنگ و معارف انقلاب اسلامی]]| پرسش مرتبط  = }}

[[تقیه]] به معنای نگاه داشتن، [[پرهیز]] و پنهان‌ کردن است<ref>‌ابن‌اثیر، النهایه، ۱/۱۹۳؛ ابن‌منظور، لسان العرب، ۱۵/۴۰۱</ref> و در اصطلاح، [[محافظت]] از آسیب دیگران است، از راه ابراز موافقت با او در گفتار یا [[رفتار]] مخالف[[حق]].<ref>‌انصاری، رسائل فقهیه، ۷۱</ref> بسیاری از [[فقها]] به نوعی، [[احساس]] خطر و ضرر را نسبت به خود شخص یا بستگان او در اقسام مختلف تقیه، لازم دانسته‌اند<ref>انصاری، رسائل فقهیه، ۷۱؛ مفید، تصحیح اعتقادات، ۱۳۷؛ شهید اول، القواعد و الفوائد، ۲/۱۵۵</ref>؛ اما بر پایه دیدگاه [[امام‌ خمینی]]، در [[تقیه مداراتی]] که ایشان [[ترس]] از ضرر را در آن شرط نمی‌داند،<ref>امام‌ خمینی، الرسائل العشره، ۷</ref> می‌توان تقیه را ابراز نظر یا انجام‌دادن کاری بر خلاف باورهای درونی خود، جهت [[مدارا]] با دیگری یا مصون ماندن [[جان]] و [[مال]] و [[ناموس]] خود و دیگر هم‌کیشان از آسیب وی تعریف کرد.<ref>[[ابوالقاسم مقیمی حاجی|مقیمی حاجی، ابوالقاسم]]، [[تقیه - مقیمی حاجی (مقاله)|مقاله «تقیه»]]، [[دانشنامه امام خمینی ج۳ (کتاب)|دانشنامه امام خمینی]]، ج۳، ص۴۸۲ – ۴۸۸.</ref>