بحث:پیشگیری از فساد اداری در معارف و سیره علوی: تفاوت میان نسخه‌ها

در این [[نامه]]، [[حضرت علی]]{{ع}} پیش از آنکه دستورهای حکومتی و [[مدیریتی]] خویش را به [[کارگزار]] خود ارائه کند، او را به تقوا و پایبندی به [[دستورهای الهی]] [[دعوت]] کرده، می‎کوشد که تقوا و [[پرهیزکاری]] را در او نهادینه کند. البته این شیوه منحصر به این نامه نیست؛ روش ایشان در بسیاری از نامه‌ها و رهنمودهای دیگر به کارگزاران، استانداران، فرمانداران فرماندهان لشکری و... نیز چنین بوده است. چنان که در نامه معروف آن حضرت به [[مالک اشتر]]، ایشان پیش از ارائه [[دستورها]] و مقررات مدیریتی، او را به [[تقوای الهی]] و متابعت از دستورهای [[خداوند متعال]] دعوت کرده، می‌فرماید: این دستوری است که [[بنده خدا]] علی به [[مالک بن حارث اشتر]] در فرمانش به او صادر کرده است. این [[فرمان]] را هنگامی نوشته که وی را زمام‎دار [[کشور]] [[مصر]] قرار داده است... (نخست) او را به [[تقوا]]، [[ترس از خدا]] و [[ایثار]] و [[فداکاری]] در راه [[اطاعت خدا]] به متابعت از امری که در [[کتاب الله]] آمده است، مثل [[واجبات]] و سنت‎ها فرمان می‌دهد؛ همان دستورهایی که هیچ کس جز با متابعت آنها روی [[صداقت]] نمی‎بیند و جز با [[انکار]] و ضایع کردن آنها در [[شقاوت]] و [[بدبختی]] واقع نمی‌شود. به او دستور می‌دهد که ([[آیین]]) [[خدا]] را با [[قلب]] و دست و زبانش [[یاری]] نماید؛ چراکه [[خداوند]] متکفل یاری کسی شده است که او را یاری نماید و... و به او دستور می‌دهد که هوس‎ها و خواسته‌های نا به جای خود را در هم بشکند و به هنگام [[وسوسه‌های نفس]] خویشتن‎داری کند؛ زیرا نفس اماره همواره [[انسان]] را به بدی وا می‎دارد، مگر اینکه [[رحمت الهی]] شامل حال او شود<ref>سید رضی، نهج البلاغه، نامه ۵۳.</ref>.<ref>[[علی رضاییان|رضاییان]] و [[حامد اسدالله زاده|اسدالله زاده]]، [[عوامل بازدارنده فساد اداری از نگاه امیرالمؤمنین علی (مقاله)|عوامل بازدارنده فساد اداری از نگاه امیرالمؤمنین علی]].</ref>

== پانویس ==

{{پانویس}}