پرش به محتوا

تیمم در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

خط ۲۶: خط ۲۶:


===[[دشواری]] کاربرد آب===
===[[دشواری]] کاربرد آب===
چنانچه آب موجود باشد ولی استفاده از آن به عللی مانند سرمای شدید، [[ترس]] از سارقان و درندگان و گران قیمت بودن آب دشوار و [[مشقت]] آور باشد [[تیمم]] جایز است.(۱) مستند این امر به نظر برخی [[فقها]] تعبیر «فَلَم تَجِدوا ماءً فَتَیَمَّموا» ([[نساء]] / ۴، ۴۳؛ [[مائده]] / ۵، ۶) است که افزون بر یافت نشدن [[حقیقی]] آب، موارد ممنوعیت [[عقلی]] و [[شرعی]] کاربرد آن را نیز دربرمی گیرد،(۲) زیرا تعبیر [[آیه]] شامل دشواری کاربرد آب نیز می‌‌شود، هرچند آب موجود باشد؛(۳) همچنین به نظر شماری از فقها، آیه مذکور شامل [[ضرورت]] تیمم در موارد غصبی بودن آب می‌‌گردد.(۴) برخی فقها برای [[وجوب]] [[تیمم]] به سبب [[دشواری]] کاربرد آب * به آیاتی که بر [[نفی حرج]] در [[دین]] دلالت دارند مانند [[آیه]] ۶ [[مائده]] / ۵: «ما یُریدُ اللّهُ لِیَجعَلَ عَلَیکُم مِن حَرَجٍ» نیز استناد کرده‌اند.(۵)
چنانچه آب موجود باشد ولی استفاده از آن به عللی مانند سرمای شدید، [[ترس]] از سارقان و درندگان و گران قیمت بودن آب دشوار و [[مشقت]] آور باشد [[تیمم]] جایز است.<ref>[[ارشاد]] الاذهان، ج ۱، ص۲۳۳؛ مفتاح الکرامه، ج ۴، ص۳۵۰.</ref> مستند این امر به نظر برخی [[فقها]] تعبیر {{متن قرآن|فَلَمْ تَجِدُوا مَاءً فَتَيَمَّمُوا}}<ref>«آب نیافتید به خاکی پاک تیمّم کنید » سوره نساء، آیه ۴۳.</ref> است که افزون بر یافت نشدن [[حقیقی]] آب، موارد ممنوعیت [[عقلی]] و [[شرعی]] کاربرد آن را نیز دربرمی گیرد،<ref>[[فقه]] القرآن، ج ۱، ص۳۸؛ الفرقان، ج ۶، ص۱۸۴ - ۱۸۷.</ref> زیرا تعبیر [[آیه]] شامل دشواری کاربرد آب نیز می‌‌شود، هرچند آب موجود باشد؛<ref>ذخیره المعاد، ج ۱، ص۱۰۷؛ [[مشرق]] الشمسین، ص۳۳۷.</ref> همچنین به نظر شماری از فقها، آیه مذکور شامل [[ضرورت]] تیمم در موارد غصبی بودن آب می‌‌گردد.<ref>الفرقان، ج ۶، ص۱۹۱؛ التنقیح، ج ۱۰، ص۸.</ref> برخی فقها برای [[وجوب]] [[تیمم]] به سبب [[دشواری]] کاربرد آب به آیاتی که بر [[نفی حرج]] در [[دین]] دلالت دارند مانند [[آیه]]{{متن قرآن|مَا يُرِيدُ اللَّهُ لِيَجْعَلَ عَلَيْكُمْ مِنْ حَرَجٍ}}<ref>«خداوند نمی‌خواهد شما را در تنگنا افکند » سوره مائده، آیه 6.</ref> نیز استناد کرده‌اند.<ref>زبدة البیان، ص۲۰؛ المحلی، ج ۲، ص۱۱۶.</ref>.<ref>[[محمد صادق یوسفی مقدم|یوسفی مقدم، محمد صادق]]، [[تیمم (مقاله)|مقاله «تیممم»]]، [[دائرة المعارف قرآن کریم ج۹ (کتاب)|دائرة المعارف قرآن کریم]]، ج۹، ص.</ref>
۱. [[ارشاد]] الاذهان، ج ۱، ص۲۳۳؛ مفتاح الکرامه، ج ۴، ص۳۵۰.
۲. [[فقه]] القرآن، ج ۱، ص۳۸؛ الفرقان، ج ۶، ص۱۸۴ - ۱۸۷.
۳. ذخیره المعاد، ج ۱، ص۱۰۷؛ [[مشرق]] الشمسین، ص۳۳۷.
۴. الفرقان، ج ۶، ص۱۹۱؛ التنقیح، ج ۱۰، ص۸.
۵. زبدة البیان، ص۲۰؛ المحلی، ج ۲، ص۱۱۶.


<ref>[[محمد صادق یوسفی مقدم|یوسفی مقدم، محمد صادق]]، [[تیمم (مقاله)|مقاله «تیممم»]]، [[دائرة المعارف قرآن کریم ج۹ (کتاب)|دائرة المعارف قرآن کریم]]، ج۹، ص.</ref>
===زیانبار بودن آب===
===زیانبار بودن آب===
چنانچه کاربرد آب برای [[بیمار]] زیانبار باشد، به جای [[غسل]] یا [[وضو]]، تیمم [[واجب]] می‌‌شود:(۱) «و اِن کُنتُم [[مَرضی]]... فَلَم تَجِدوا ماءً فَتَیَمَّموا» ([[نساء]] / ۴، ۴۳؛ مائده / ۵، ۶)؛ با این توضیح که تعبیر «فَلَم تَجِدوا» در آیه شامل زیانبار بودن کاربرد آب نیز می‌‌شود.(۲) برخی در این باره، به [[آیات]] ۱۹۵ بقره / ۲ که از قرار دادن خود در معرض [[هلاکت]] منع کرده: «ولاتُلقوا بِاَیدیکُم اِلَی التَّهلُکَة» و ۲۹ نساء / ۴ که [[انسان‌ها]] را از کشتن خود برحذر داشته است: «لا تَقتُلوا اَنفُسَکُم» استناد کرده‌اند.(۳) بنابر روایتی، یکی از [[اصحاب پیامبر اکرم]] {{صل}} با استناد به آیه ۲۹نساء / ۴ در شبی سرد به جای غسل تیمم کرد و [[پیامبر]] عمل او را [[تأیید]] فرمود.(۴) بنابر روایتی، [[پیامبر اکرم]] {{صل}} درباره گروهی از [[مسلمانان]] که انجام دادن غسل را به مجروحی توصیه کرده بودند و وی در پی آن از [[دنیا]] رفته بود فرمود: [[خدا]] آنان را بکشد که وی را کشتند. او می‌‌توانست تیمم کند.(۵) دلیل دیگر [[فقها]] آیاتی‌اند که بر [[نفی عسر و حرج]] در دین دلالت دارند.(۶) در [[احادیث اهل بیت]] {{عم}} نیز [[بیماری]] * از اسباب جواز تیمم دانسته شده است.(۷) به نظر برخی واژه «مَرضی» در آیات مذکور شامل همه [[بیماران]] می‌‌شود؛(۸) اما عده ای برآن‌اند که [[تیمم]] در صورتی برای [[بیمار]] جایز است که بیماریش شدید باشد یا آب موجب تشدید آن یا به تأخیر افتادن بهبودی [[سلامت]] وی گردد.(۹) برخی دیگر گفته‌اند: بیمار، تنها در صورت [[ترس از مرگ]] می‌‌تواند تیمم کند.(۱۰) برخی [[فقها]] از [[آیات]] ۴۳ [[نساء]] / ۴ و ۶ [[مائده]] / ۵ استفاده کرده‌اند که تیمم برای بیمارانی که به آب دسترسی دارند جایز نیست؛ زیرا در این آیات جواز تیمم برای این افراد به نیافتن آب مشروط شده است.(۱۱)
چنانچه کاربرد آب برای [[بیمار]] زیانبار باشد، به جای [[غسل]] یا [[وضو]]، تیمم [[واجب]] می‌‌شود:(۱) «و اِن کُنتُم [[مَرضی]]... فَلَم تَجِدوا ماءً فَتَیَمَّموا» ([[نساء]] / ۴، ۴۳؛ مائده / ۵، ۶)؛ با این توضیح که تعبیر «فَلَم تَجِدوا» در آیه شامل زیانبار بودن کاربرد آب نیز می‌‌شود.(۲) برخی در این باره، به [[آیات]] ۱۹۵ بقره / ۲ که از قرار دادن خود در معرض [[هلاکت]] منع کرده: «ولاتُلقوا بِاَیدیکُم اِلَی التَّهلُکَة» و ۲۹ نساء / ۴ که [[انسان‌ها]] را از کشتن خود برحذر داشته است: «لا تَقتُلوا اَنفُسَکُم» استناد کرده‌اند.(۳) بنابر روایتی، یکی از [[اصحاب پیامبر اکرم]] {{صل}} با استناد به آیه ۲۹نساء / ۴ در شبی سرد به جای غسل تیمم کرد و [[پیامبر]] عمل او را [[تأیید]] فرمود.(۴) بنابر روایتی، [[پیامبر اکرم]] {{صل}} درباره گروهی از [[مسلمانان]] که انجام دادن غسل را به مجروحی توصیه کرده بودند و وی در پی آن از [[دنیا]] رفته بود فرمود: [[خدا]] آنان را بکشد که وی را کشتند. او می‌‌توانست تیمم کند.(۵) دلیل دیگر [[فقها]] آیاتی‌اند که بر [[نفی عسر و حرج]] در دین دلالت دارند.(۶) در [[احادیث اهل بیت]] {{عم}} نیز [[بیماری]] * از اسباب جواز تیمم دانسته شده است.(۷) به نظر برخی واژه «مَرضی» در آیات مذکور شامل همه [[بیماران]] می‌‌شود؛(۸) اما عده ای برآن‌اند که [[تیمم]] در صورتی برای [[بیمار]] جایز است که بیماریش شدید باشد یا آب موجب تشدید آن یا به تأخیر افتادن بهبودی [[سلامت]] وی گردد.(۹) برخی دیگر گفته‌اند: بیمار، تنها در صورت [[ترس از مرگ]] می‌‌تواند تیمم کند.(۱۰) برخی [[فقها]] از [[آیات]] ۴۳ [[نساء]] / ۴ و ۶ [[مائده]] / ۵ استفاده کرده‌اند که تیمم برای بیمارانی که به آب دسترسی دارند جایز نیست؛ زیرا در این آیات جواز تیمم برای این افراد به نیافتن آب مشروط شده است.(۱۱)
۱۱۵٬۱۸۳

ویرایش