زکات در معارف و سیره معصوم: تفاوت میان نسخه‌ها

چنانچه صاحبان [[مال]] از پرداخت این [[حق]] [[شرعی]]، یعنی [[زکات]] [[اموال]] خود، خودداری می‌کردند، مورد بازخواست [[پیامبر]]{{صل}} قرار می‌گرفتند؛ چنان‌که [[رسول خدا]]{{صل}} جمعی از اینان را از [[مسجد]] [[اخراج]] کرد. [[امام باقر]]{{ع}} می‌فرماید: در هنگامی که رسول خدا{{صل}} در مسجد بود، ناگهان فرمود: ای فلانی، [[حرکت]] کن؛ ای فلانی، حرکت کن و ای فلانی، حرکت کن تا عدد آنان به پنج نفر رسید؛ سپس فرمود: {{متن حدیث|فَقَالَ اخْرُجُوا مِنْ مَسْجِدِنَا لَا تُصَلُّوا فِيهِ وَ أَنْتُمْ لَا تُزَكُّونَ}}<ref>محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج۳، ص‌۵۰۳؛ شیخ صدوق، من لایحضره الفقیه، ج۲،ص ۱۲؛ شیخ مفید، المقنعه، ص‌۲۶۸؛ شیخ طوسی، تهذیب الأحکام، ج۴، ص‌۱۱۱.</ref>: «از مسجد ما بیرون بروید؛ در آن [[نماز]] نخوانید درحالی‌که شما زکات نمی‌دهید».

بعد از رسول خدا{{صل}}، [[خلفا]] و [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} زکات اموال افراد را دریافت می‌کردند؛ اما اکنون که [[حکومت‌ها]] از آن مسیر اولیه [[منحرف]] شده‌اند و امام معصومی نیست، کسی که زکات دارد، آن را باید به چه کسی بدهد؟ بدیهی است که [[مصرف زکات]] در [[آیه قرآن]] مشخص شده است شخص آن را می‌تواند به مصارف تعیین‌شده در [[قرآن]] برساند.<ref>[[علی اکبر ذاکری|ذاکری، علی اکبر]]، [[سیره اقتصادی معصومان در کتاب‌های چهارگانه شیعه (کتاب)|سیره اقتصادی معصومان در کتاب‌های چهارگانه شیعه]]، ص ۱۷۴.</ref>.

== منابع ==