امام در تفسیر و علوم قرآنی: تفاوت میان نسخه‌ها
←منابع
(←منابع) برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی |
(←منابع) برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی |
||
| خط ۱۱۸: | خط ۱۱۸: | ||
تبیین [[آیت‌الله]] [[جوادی آملی]] از حدیثِ یاد شده، با مقوله [[هدایت باطنی]] [[امام]] تناسبی ندارد. ظاهر [[حدیث]] نیز با [[هدایت]] تکوینیِ [[باطنی]] همخوان نیست. | تبیین [[آیت‌الله]] [[جوادی آملی]] از حدیثِ یاد شده، با مقوله [[هدایت باطنی]] [[امام]] تناسبی ندارد. ظاهر [[حدیث]] نیز با [[هدایت]] تکوینیِ [[باطنی]] همخوان نیست. | ||
مفاد حدیث [[ابو خالد کابلی]] نیز که به عنوان دلیل برون‌متن مورد استناد [[تفسیر تسنیم]] بود، برای مدعا، ناتمام است چون [[نورانیت]] [[دل]] [[مؤمنان]] به وسیله امام حقیقتی انکارناپذیر است، اما آیا این [[نور]] یاد شده در آن حدیث همان معنای «[[هدایت به امر]]» در [[آیات قرآن]] خواهد بود؟! موضع بحث، [[کشف]] ارتباط معنایی بین این دو است که باید برای [[اثبات]] آن دلیل اقامه کرد.<ref>[[فتح‌الله نجارزادگان|نجارزادگان، فتح‌الله]]، [[بررسی تطبیقی معناشناسی امام و مقام امامت از دیدگاه مفسران فریقین (کتاب)|بررسی تطبیقی معناشناسی امام و مقام امامت از دیدگاه مفسران فریقین]] ص ۱۴۵</ref> | مفاد حدیث [[ابو خالد کابلی]] نیز که به عنوان دلیل برون‌متن مورد استناد [[تفسیر تسنیم]] بود، برای مدعا، ناتمام است چون [[نورانیت]] [[دل]] [[مؤمنان]] به وسیله امام حقیقتی انکارناپذیر است، اما آیا این [[نور]] یاد شده در آن حدیث همان معنای «[[هدایت به امر]]» در [[آیات قرآن]] خواهد بود؟! موضع بحث، [[کشف]] ارتباط معنایی بین این دو است که باید برای [[اثبات]] آن دلیل اقامه کرد.<ref>[[فتح‌الله نجارزادگان|نجارزادگان، فتح‌الله]]، [[بررسی تطبیقی معناشناسی امام و مقام امامت از دیدگاه مفسران فریقین (کتاب)|بررسی تطبیقی معناشناسی امام و مقام امامت از دیدگاه مفسران فریقین]] ص ۱۴۵</ref> | ||
===[[پیشوایی]] در [[آیین]] و [[منش‌ها]]=== | |||
این دیدگاه – چنان‌که ملاحظه کردید - در بین [[اهل تسنن]] رایج بود. آنان می‌گفتند: [[امامت]] به معنای [[پیشوایی حضرت ابراهیم]]{{ع}} در امر [[دین]]، خیر و [[نیکی]] است و [[وظیفه]] ما [[اقتدا]] به [[منش]] اوست در خصالی که با آن آزموده شد، یا [[پیروی]] کردن از [[ایمان]] اوست به [[یگانگی]] [[حق‌تعالی]] و [[بیزاری]] وی از [[مشرکان]] و.... این دیدگاه افزون بر آنکه دلیلی آن را [[همراهی]] نمی‌کند، با اشکال‌های چندی روبه‌روست که از جمله آنها اشکال اول، سوم و چهارم از سلسله مناقشه‌هایی است که بر نظریه نخستِ امامت به معنای «پیشوایی بر همگان و [[انبیا]]» مطرح شد و نیازی به تکرار آنها نیست.<ref>[[فتح‌الله نجارزادگان|نجارزادگان، فتح‌الله]]، [[بررسی تطبیقی معناشناسی امام و مقام امامت از دیدگاه مفسران فریقین (کتاب)|بررسی تطبیقی معناشناسی امام و مقام امامت از دیدگاه مفسران فریقین]] ص ۱۵۴</ref> | |||
===[[پیامبر]]=== | |||
جمعی از [[اهل سنت]] و دو تن از [[مفسران شیعی]]، امامت را به معنای [[نبوت]] دانسته‌اند؛ این نظریه، با توجه به بررسی گسترده‌ای که در فصل پیش درباره «[[رتبه امامت]]» انجام گرفت، نیازی به بررسی مستقل ندارد. چون در آنجا با [[ادله]] و شواهد فراوان [[قرآن]] و [[روایی]] [[اثبات]] شد که امامت در [[آیه ۱۲۴ سوره بقره]] مترادف با نبوت نیست، بلکه فراتر از آن است. | |||
به هر حال به نظر می‌رسد هیچ کدام از معانی یاد شده درباره «امامت» قابل [[دفاع]] نیست و باید به معنای دیگری درباره این اصطلاح [[قرآنی]] اندیشید.<ref>[[فتح‌الله نجارزادگان|نجارزادگان، فتح‌الله]]، [[بررسی تطبیقی معناشناسی امام و مقام امامت از دیدگاه مفسران فریقین (کتاب)|بررسی تطبیقی معناشناسی امام و مقام امامت از دیدگاه مفسران فریقین]] ص ۱۵۴</ref> | |||
== منابع == | == منابع == | ||