پرش به محتوا

ناشکیبایی: تفاوت میان نسخه‌ها

۴ بایت حذف‌شده ،  ‏۲۷ فوریهٔ ۲۰۲۰
جز
جایگزینی متن - 'امانت الهی' به 'امانت الهی'
جز (جایگزینی متن - 'امانت الهی' به 'امانت الهی')
خط ۱۱۶: خط ۱۱۶:
*پای‌بندی به [[پیمان]] و ردّ [[امانت]]، در شمار [[واجبات]] [[عقلی]] است؛ از این‌رو [[حکم]] [[شرع]] به [[وجوب]] آن نیز تابع [[حکم عقل]] بوده، در تمامی خصوصیّات از آن تبعیّت می‌نماید. بر این اساس، تمامی این موارد هم از نظر [[عقل]] و هم از نظر [[شرع]] [[واجب]] بوده سخنی در اصل [[وجوب]] آن نیست.
*پای‌بندی به [[پیمان]] و ردّ [[امانت]]، در شمار [[واجبات]] [[عقلی]] است؛ از این‌رو [[حکم]] [[شرع]] به [[وجوب]] آن نیز تابع [[حکم عقل]] بوده، در تمامی خصوصیّات از آن تبعیّت می‌نماید. بر این اساس، تمامی این موارد هم از نظر [[عقل]] و هم از نظر [[شرع]] [[واجب]] بوده سخنی در اصل [[وجوب]] آن نیست.
*آنچه در اینجا قابل تذکّر است، آن است که در این زمینه تفاوتی میان پیمان‌های [[مردم]] با یکدیگر، و پیمان‌های آنها با [[حضرت]] [[حق]] نبوده، از این‌رو بر [[مردم]] [[واجب]] است که هم به [[پیمان]] ازلی خود با [[خداوند]] وفا کنند، و هم امانتی که او - جلَّ وعلا! - به ایشان سپرده را به [[صاحب]] اصلی‌اش رد نمایند: {{متن قرآن|إِنَّا عَرَضْنَا الْأَمَانَةَ عَلَى السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَالْجِبَالِ فَأَبَيْنَ أَنْ يَحْمِلْنَهَا وَأَشْفَقْنَ مِنْهَا وَحَمَلَهَا الْإِنْسَانُ إِنَّهُ كَانَ ظَلُومًا جَهُولًا}}<ref>«ما امانت را بر آسمان‌ها و زمین و کوه‌ها عرضه کردیم، از برداشتن آن سر برتافتند و از آن هراسیدند و آدمی آن را برداشت؛ بی‌گمان او ستمکاره‌ای نادان است» سوره احزاب، آیه ۷۲.</ref>.
*آنچه در اینجا قابل تذکّر است، آن است که در این زمینه تفاوتی میان پیمان‌های [[مردم]] با یکدیگر، و پیمان‌های آنها با [[حضرت]] [[حق]] نبوده، از این‌رو بر [[مردم]] [[واجب]] است که هم به [[پیمان]] ازلی خود با [[خداوند]] وفا کنند، و هم امانتی که او - جلَّ وعلا! - به ایشان سپرده را به [[صاحب]] اصلی‌اش رد نمایند: {{متن قرآن|إِنَّا عَرَضْنَا الْأَمَانَةَ عَلَى السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَالْجِبَالِ فَأَبَيْنَ أَنْ يَحْمِلْنَهَا وَأَشْفَقْنَ مِنْهَا وَحَمَلَهَا الْإِنْسَانُ إِنَّهُ كَانَ ظَلُومًا جَهُولًا}}<ref>«ما امانت را بر آسمان‌ها و زمین و کوه‌ها عرضه کردیم، از برداشتن آن سر برتافتند و از آن هراسیدند و آدمی آن را برداشت؛ بی‌گمان او ستمکاره‌ای نادان است» سوره احزاب، آیه ۷۲.</ref>.
*مفسّران، [[محدّثان]] و [[عالمان]] [[شیعی]] و [[سنّی]]، در [[تفسیر]] "اَمانت" به آرایی چند [[گرایش]] یافته‌اند. به نظر ما، [[امانت]] از معنایی عام برخوردار است، که تمامی آنچه می‌تواند [[امانت]] [[الهی]] شمرده شود را، در بر می‌گیرد. در این میان، [[قلب]] [[انسان]] که [[عرش]] [[رحمن]] بوده اکنون به [[ودیعت]] به نزد [[آدمی]] نهاده شده، در شمار مهمترین مصادیق [[امانت]] می‌باشد. [[حضرت]] [[حق]] در یکی از [[احادیث]] قُدسی با توجه به اهمیت این [[ودیعه]] می‌فرماید: "[[آسمان]] و [[زمین]] من وسعت آن ندارند که مرا در خود گیرند، امّا [[قلب]] [[بنده]] [[مؤمن]] من مرا در بر می‌گیرد" <ref>{{متن حدیث|لَمْ يَسَعْنِي سَمَائِي وَ لَا أَرْضِي وَ وَسِعَنِي قَلْبُ عَبْدِي الْمُؤْمِنِ}}؛ بحار الأنوار، ج۵۵، ص۳۹.</ref>.
*مفسّران، [[محدّثان]] و [[عالمان]] [[شیعی]] و [[سنّی]]، در [[تفسیر]] "اَمانت" به آرایی چند [[گرایش]] یافته‌اند. به نظر ما، [[امانت]] از معنایی عام برخوردار است، که تمامی آنچه می‌تواند [[امانت الهی]] شمرده شود را، در بر می‌گیرد. در این میان، [[قلب]] [[انسان]] که [[عرش]] [[رحمن]] بوده اکنون به [[ودیعت]] به نزد [[آدمی]] نهاده شده، در شمار مهمترین مصادیق [[امانت]] می‌باشد. [[حضرت]] [[حق]] در یکی از [[احادیث]] قُدسی با توجه به اهمیت این [[ودیعه]] می‌فرماید: "[[آسمان]] و [[زمین]] من وسعت آن ندارند که مرا در خود گیرند، امّا [[قلب]] [[بنده]] [[مؤمن]] من مرا در بر می‌گیرد" <ref>{{متن حدیث|لَمْ يَسَعْنِي سَمَائِي وَ لَا أَرْضِي وَ وَسِعَنِي قَلْبُ عَبْدِي الْمُؤْمِنِ}}؛ بحار الأنوار، ج۵۵، ص۳۹.</ref>.
*به همین ترتیب، رعایت [[امانت]] [[پیامبر اکرم]]{{صل}}- که همان کتاب ایشان و عترتشان است ۔ نیز، [[واجب]] می‌باشد. [[پیامبر]] عظیم‌الشّأن [[اسلام]]، در موارد بسیاری که [[نقل]] آن به حدّ [[تواتر]] رسیده است، می‌فرمایند: "من در میان شما دو چیز پربها را به یادگار می‌گذارم: [[کتاب خدا]] و [[خاندان]] خود را، این دو هرگز از یکدیگر جدا نمی‌شوند تا در کنار [[حوض]] بر من وارد شوند" <ref>{{متن حدیث|إِنِّي تَارِكٌ فِيكُمُ الثَّقَلَيْنِ كِتَابَ اللَّهِ وَ عِتْرَتِي أَهْلَ بَيْتِي فَإِنَّهُمَا لَنْ يَفْتَرِقَا حَتَّى يَرِدَا عَلَيَّ الْحَوْضَ‌}}؛ بحار الأنوار، ج۲۳، ص۱۳۲.</ref>.
*به همین ترتیب، رعایت [[امانت]] [[پیامبر اکرم]]{{صل}}- که همان کتاب ایشان و عترتشان است ۔ نیز، [[واجب]] می‌باشد. [[پیامبر]] عظیم‌الشّأن [[اسلام]]، در موارد بسیاری که [[نقل]] آن به حدّ [[تواتر]] رسیده است، می‌فرمایند: "من در میان شما دو چیز پربها را به یادگار می‌گذارم: [[کتاب خدا]] و [[خاندان]] خود را، این دو هرگز از یکدیگر جدا نمی‌شوند تا در کنار [[حوض]] بر من وارد شوند" <ref>{{متن حدیث|إِنِّي تَارِكٌ فِيكُمُ الثَّقَلَيْنِ كِتَابَ اللَّهِ وَ عِتْرَتِي أَهْلَ بَيْتِي فَإِنَّهُمَا لَنْ يَفْتَرِقَا حَتَّى يَرِدَا عَلَيَّ الْحَوْضَ‌}}؛ بحار الأنوار، ج۲۳، ص۱۳۲.</ref>.
*رعایت دیگر [[امانت‌ها]] نیز در همین شمار است، امانت‌هایی که در اثر [[زندگی فردی]] و [[اجتماعی]] [[انسان]]، همچون حقّی بر گردن او پدید می‌آید. در این شمار است [[غرایز]] او، جسمش، [[فرزندان]]، [[همسر]]، [[اموال]]، [[جامعه]]، [[نزدیکان]]، [[نیازمندان]] و...، که بررسی کامل آن [[نیازمند]] به تدوین کتابی مستقلّ است.
*رعایت دیگر [[امانت‌ها]] نیز در همین شمار است، امانت‌هایی که در اثر [[زندگی فردی]] و [[اجتماعی]] [[انسان]]، همچون حقّی بر گردن او پدید می‌آید. در این شمار است [[غرایز]] او، جسمش، [[فرزندان]]، [[همسر]]، [[اموال]]، [[جامعه]]، [[نزدیکان]]، [[نیازمندان]] و...، که بررسی کامل آن [[نیازمند]] به تدوین کتابی مستقلّ است.
۲۱۸٬۲۲۶

ویرایش