بحث:آیا در میان مخلوقات فقط انسان عالم به غیب می‌شود؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

→ تفاوت با ویرایش قدیمی‌تر

بحث:آیا در میان مخلوقات فقط انسان عالم به غیب می‌شود؟ (پرسش) (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۱۰ آوریل ۲۰۲۰، ساعت ۲۳:۳۱

۸ بایت اضافه‌شده ، ‏۱۰ آوریل ۲۰۲۰

جز

جایگزینی متن - ' آیۀ شریفه' به ' آیۀ شریفه'

دیداریویکی‌متن

Wasity

دیوان‌سالاران، مدیران

۲۱۸٬۰۹۰

ویرایش

@@ خط ۹: / خط ۹: @@
 ==مخلوقاتی که [[علم غیب]] ندارند==
 *ب) گروهی که [[علم غیب]] ندارند: مانند [[شیاطین]] و اجنّه.
-#[[شیاطین]] چون مورد [[رضایت خداوند]] نیستند، [[علم غیب]] ندارند، و از [[علوم غیبی]] که مربوط به [[معارف الهی]] است بی‌خبرند.<ref>ر.ک. جوادی آملی، تسنیم، ج ۱۶، ص ۴۲۷؛ ج۱۳، ص۳۲۵</ref> البته [[شیاطین]] تا حدودی بر افکار ما احاطه دارند ولی [[علم غیب]] ندارند، چون مطابق آیۀ شریفه {{متن قرآن|وَحِفْظًا مِّن كُلِّ شَيْطَانٍ مَّارِدٍ}}<ref>«و (آن را) از هر شیطان سرکشی نیک نگاه داشته‌ایم» سوره صافات، آیه ۷.</ref> [[شیاطین]] با شیطنت‌شان به [[آسمان]] می‌رفتند تا [[کلام]] [[فرشتگان]] را بشنوند وقتی به [[زمین]] می‌رسیدند ادعا می‌کردند ما [[علم غیب]] می‌دانیم؛ لذا [[پروردگار]]، [[آسمان]] را از [[شر]] [[شیاطین]] محفوظ داشت و هر وقت بخواهند بالا بروند آنان را با [[شهاب ثاقب]] دفع می‌کنند.<ref>ر.ک. هاشمی، سیدعلی، مکاتبۀ اختصاصی با [[دانشنامۀ مجازی امامت و ولایت]]، پژوهشگران وبگاه اسلام کوئست</ref>
+#[[شیاطین]] چون مورد [[رضایت خداوند]] نیستند، [[علم غیب]] ندارند، و از [[علوم غیبی]] که مربوط به [[معارف الهی]] است بی‌خبرند.<ref>ر.ک. جوادی آملی، تسنیم، ج ۱۶، ص ۴۲۷؛ ج۱۳، ص۳۲۵</ref> البته [[شیاطین]] تا حدودی بر افکار ما احاطه دارند ولی [[علم غیب]] ندارند، چون مطابق [[آیۀ شریفه]] {{متن قرآن|وَحِفْظًا مِّن كُلِّ شَيْطَانٍ مَّارِدٍ}}<ref>«و (آن را) از هر شیطان سرکشی نیک نگاه داشته‌ایم» سوره صافات، آیه ۷.</ref> [[شیاطین]] با شیطنت‌شان به [[آسمان]] می‌رفتند تا [[کلام]] [[فرشتگان]] را بشنوند وقتی به [[زمین]] می‌رسیدند ادعا می‌کردند ما [[علم غیب]] می‌دانیم؛ لذا [[پروردگار]]، [[آسمان]] را از [[شر]] [[شیاطین]] محفوظ داشت و هر وقت بخواهند بالا بروند آنان را با [[شهاب ثاقب]] دفع می‌کنند.<ref>ر.ک. هاشمی، سیدعلی، مکاتبۀ اختصاصی با [[دانشنامۀ مجازی امامت و ولایت]]، پژوهشگران وبگاه اسلام کوئست</ref>
 #أجنّه نیز [[علم غیب]] ندارند و اینکه برخی از [[انسان‌ها]] تصور می‌‌کنند این موجودات [[علم غیب]] دارند، به خاطر قابلیت‌های موجود در [[جن]] است و الا [[حقیقت]] این است که اجنّه [[علم غیب]] ندارند، بلکه آنها خبرها را از همنوعان خود می‌‌گیرند.<ref>ر.ک. هاشمی، سیدعلی، مکاتبۀ اختصاصی با [[دانشنامۀ مجازی امامت و ولایت]]، پژوهشگران وبگاه تبیان</ref> در قضیۀ فوت [[حضرت سلیمان]]{{ع}} ثابت شد که اجنّه [[علم غیب]] ندارند، و عاجز هستند.<ref>ر.ک. سبحانی، جعفر، منشور جاوید، آگاهی سوم یا علم غیب، ج۷، ص ۲۲۸ - ۲۴۲؛ هاشمی، سیدعلی، مکاتبۀ اختصاصی با [[دانشنامۀ مجازی امامت و ولایت]]، پژوهشگران وبگاه پرسمان</ref> و [[آگاهی از غیب]] اجنّه، در حدّ تجرّد وهمی آمیخته با [[کذب]] است.<ref>ر.ک. جوادی آملی، تسنیم، ج ۱۶، ص ۴۲۷؛ ج۱۳، ص۳۲۵</ref> [[خداوند]] در این باره می‌فرماید: {{متن قرآن|فَلَمَّا قَضَيْنَا عَلَيْهِ الْمَوْتَ مَا دَلَّهُمْ عَلَى مَوْتِهِ إِلاَّ دَابَّةُ الأَرْضِ تَأْكُلُ مِنسَأَتَهُ فَلَمَّا خَرَّ تَبَيَّنَتِ الْجِنُّ أَن لَّوْ كَانُوا يَعْلَمُونَ الْغَيْبَ مَا لَبِثُوا فِي الْعَذَابِ الْمُهِينِ}}<ref>«و چون مرگ او را مقرّر داشتیم جز موریانه آنان را به مرگ وی رهنمون نشد که عصایش را می‌خورد و چون به رو درافتاد پریان دریافتند که اگر غیب می‌دانستند در آن رنج خوارکننده نمی‌ماندند» سوره سبأ، آیه ۱۴.</ref> <ref>ر.ک. سبحانی، جعفر، منشور جاوید، آگاهی سوم یا علم غیب، ج۷، ص ۲۲۸ - ۲۴۲؛ جوادی آملی، تسنیم، ج ۱۶،ص ۴۲۷؛ ج۱۳، ص۳۲۵؛ مهری، سید مرتضی،  مقاله آگاهی‌های غیبی، ماهنامه پاسدار اسلام، شماره ۱۵۵؛ رضایی اصفهانی، محمد علی، تفسیر قرآن مهر، ج۱۷، ص۴۰</ref>
@@ خط ۳۰: / خط ۳۰: @@
 ==مخلوقاتی که [[علم غیب]] ندارند==
 *ب) گروهی که [[علم غیب]] ندارند: مانند [[شیاطین]] و اجنّه.
-#[[شیاطین]] چون مورد [[رضایت خداوند]] نیستند، [[علم غیب]] ندارند، و از [[علوم غیبی]] که مربوط به [[معارف الهی]] است بی‌خبرند.<ref>ر.ک. جوادی آملی، تسنیم، ج ۱۶، ص ۴۲۷؛ ج۱۳، ص۳۲۵</ref> البته [[شیاطین]] تا حدودی بر افکار ما احاطه دارند ولی [[علم غیب]] ندارند، چون مطابق آیۀ شریفه {{متن قرآن|وَحِفْظًا مِّن كُلِّ شَيْطَانٍ مَّارِدٍ}}<ref>«و (آن را) از هر شیطان سرکشی نیک نگاه داشته‌ایم» سوره صافات، آیه ۷.</ref> [[شیاطین]] با شیطنت‌شان به [[آسمان]] می‌رفتند تا [[کلام]] [[فرشتگان]] را بشنوند وقتی به [[زمین]] می‌رسیدند ادعا می‌کردند ما [[علم غیب]] می‌دانیم؛ لذا [[پروردگار]]، [[آسمان]] را از [[شر]] [[شیاطین]] محفوظ داشت و هر وقت بخواهند بالا بروند آنان را با [[شهاب ثاقب]] دفع می‌کنند.<ref>ر.ک. هاشمی، سیدعلی، مکاتبۀ اختصاصی با [[دانشنامۀ مجازی امامت و ولایت]]، پژوهشگران وبگاه اسلام کوئست</ref>
+#[[شیاطین]] چون مورد [[رضایت خداوند]] نیستند، [[علم غیب]] ندارند، و از [[علوم غیبی]] که مربوط به [[معارف الهی]] است بی‌خبرند.<ref>ر.ک. جوادی آملی، تسنیم، ج ۱۶، ص ۴۲۷؛ ج۱۳، ص۳۲۵</ref> البته [[شیاطین]] تا حدودی بر افکار ما احاطه دارند ولی [[علم غیب]] ندارند، چون مطابق [[آیۀ شریفه]] {{متن قرآن|وَحِفْظًا مِّن كُلِّ شَيْطَانٍ مَّارِدٍ}}<ref>«و (آن را) از هر شیطان سرکشی نیک نگاه داشته‌ایم» سوره صافات، آیه ۷.</ref> [[شیاطین]] با شیطنت‌شان به [[آسمان]] می‌رفتند تا [[کلام]] [[فرشتگان]] را بشنوند وقتی به [[زمین]] می‌رسیدند ادعا می‌کردند ما [[علم غیب]] می‌دانیم؛ لذا [[پروردگار]]، [[آسمان]] را از [[شر]] [[شیاطین]] محفوظ داشت و هر وقت بخواهند بالا بروند آنان را با [[شهاب ثاقب]] دفع می‌کنند.<ref>ر.ک. هاشمی، سیدعلی، مکاتبۀ اختصاصی با [[دانشنامۀ مجازی امامت و ولایت]]، پژوهشگران وبگاه اسلام کوئست</ref>
 #أجنّه نیز [[علم غیب]] ندارند و اینکه برخی از [[انسان‌ها]] تصور می‌‌کنند این موجودات [[علم غیب]] دارند، به خاطر قابلیت‌های موجود در [[جن]] است و الا [[حقیقت]] این است که اجنّه [[علم غیب]] ندارند، بلکه آنها خبرها را از همنوعان خود می‌‌گیرند.<ref>ر.ک. هاشمی، سیدعلی، مکاتبۀ اختصاصی با [[دانشنامۀ مجازی امامت و ولایت]]، پژوهشگران وبگاه تبیان</ref> در قضیۀ فوت [[حضرت سلیمان]]{{ع}} ثابت شد که اجنّه [[علم غیب]] ندارند، و عاجز هستند.<ref>ر.ک. سبحانی، جعفر، منشور جاوید، آگاهی سوم یا علم غیب، ج۷، ص ۲۲۸ - ۲۴۲؛ هاشمی، سیدعلی، مکاتبۀ اختصاصی با [[دانشنامۀ مجازی امامت و ولایت]]، پژوهشگران وبگاه پرسمان</ref> و [[آگاهی از غیب]] اجنّه، در حدّ تجرّد وهمی آمیخته با [[کذب]] است.<ref>ر.ک. جوادی آملی، تسنیم، ج ۱۶، ص ۴۲۷؛ ج۱۳، ص۳۲۵</ref> [[خداوند]] در این باره می‌فرماید: {{متن قرآن|فَلَمَّا قَضَيْنَا عَلَيْهِ الْمَوْتَ مَا دَلَّهُمْ عَلَى مَوْتِهِ إِلاَّ دَابَّةُ الأَرْضِ تَأْكُلُ مِنسَأَتَهُ فَلَمَّا خَرَّ تَبَيَّنَتِ الْجِنُّ أَن لَّوْ كَانُوا يَعْلَمُونَ الْغَيْبَ مَا لَبِثُوا فِي الْعَذَابِ الْمُهِينِ}}<ref>«و چون مرگ او را مقرّر داشتیم جز موریانه آنان را به مرگ وی رهنمون نشد که عصایش را می‌خورد و چون به رو درافتاد پریان دریافتند که اگر غیب می‌دانستند در آن رنج خوارکننده نمی‌ماندند» سوره سبأ، آیه ۱۴.</ref> <ref>ر.ک. سبحانی، جعفر، منشور جاوید، آگاهی سوم یا علم غیب، ج۷، ص ۲۲۸ - ۲۴۲؛ جوادی آملی، تسنیم، ج ۱۶،ص ۴۲۷؛ ج۱۳، ص۳۲۵؛ مهری، سید مرتضی،  مقاله آگاهی‌های غیبی، ماهنامه پاسدار اسلام، شماره ۱۵۵؛ رضایی اصفهانی، محمد علی، تفسیر قرآن مهر، ج۱۷، ص۴۰</ref>