بحث:انتظار فرج در کلام اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

#'''[[انتظار ویران‌گر]]:''' برداشت قشری از [[مهدویت]] و [[قیام]] و [[انقلاب مهدی]]{{ع}} این است که صرفاً ماهیت انفجاری دارد؛ فقط از گسترش و اشاعه و رواج [[ظلم‌ها]] و [[تبعیض‌ها]] و اختناق‌ها و حق‌کشی‌ها و [[تباهی‌ها]] ناشی می‌‌شود. آنگاه که [[اصلاح]] به نقطه صفر برسد، این انفجار رُخ می‌دهد و دست [[غیب]] برای [[نجات]] [[حقیقت]] از آستین بیرون می‌‌آید. [[علی]] هذا، هر اصلاحی محکوم است؛ زیرا هر [[اصلاح]] یک نقطه روشن است. تا در صحنه اجتماع نقطه روشنی هست، دست [[غیب]] ظاهر نمی‌شود. برعکس، هر [[گناه]]، هر [[فساد]] و هر [[ظلم]] و هر [[تبعیض]] و هر حق‌کشی، هر [[پلیدی]] به [[حکم]] اینکه مقدمه [[صلاح]] کلی است و انفجار را قریب‌الوقوع می‌‌کند، رواست. این نوع [[انتظار فرج]] به هیچ‌وجه با [[موازین اسلامی]] و [[قرآنی]] وفق نمی‌دهد.