مسلم بن عقیل در تاریخ اسلامی: تفاوت میان نسخهها
جز
جایگزینی متن - 'مسند خلافت' به 'مسند خلافت'
جز (جایگزینی متن - 'شیعه راستین' به 'شیعه راستین') |
جز (جایگزینی متن - 'مسند خلافت' به 'مسند خلافت') |
||
خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
==[[انگیزه]] اعزام مسلم به کوفه== | ==[[انگیزه]] اعزام مسلم به کوفه== | ||
هنگامی که [[معاویه]] به سال ۶۰ ه.ق به [[هلاکت]] رسید فرزندش [[یزید]] که [[مسند | هنگامی که [[معاویه]] به سال ۶۰ ه.ق به [[هلاکت]] رسید فرزندش [[یزید]] که [[مسند خلافت]] و [[حکومت]] نشست، بلافاصله، به تمام [[فرمانداران]] و [[استانداران]] بلاد، [[دستور]] داد تا از [[مردم]] برای او [[بیعت]] بگیرند، در این میان [[امام حسین]]{{ع}} از بیعت با یزید خودداری کرد و شبانه دست [[زن]] و [[فرزندان]] و برخی از [[باران]] و بستگان خود را گرفت و از [[مدینه]] خارج شد و به جانب [[مکه]] [[حرم امن الهی]] حرکت کرد، و چون این خبر به [[شیعیان]] [[کوفه]] رسید، بر آن شدند که از [[اطاعت]] یزید با تمامی مخاطراتی که دارد [[سرپیچی]] کنند و از [[حسین بن علی]]{{ع}} برای [[رهبری جامعه اسلامی]] به کوفه [[دعوت]] به عمل آورند. | ||
برای رسیدن به این منظور، ابتدا جمعی از بزرگان و [[شخصیتهای کوفه]] در [[منزل]] [[سلیمان بن صرد خزاعی]]<ref>سلیمان بن صرد اگر چه موفق نشد در کربلا امام{{ع}} را یاری کند چون بعد از شهادت مسلم بن عقیل احتمالاً زندانی شد و یا متواری و مخفی بود، ولی بعد از واقعه کربلا نهضت توابین را پایهگذاری کرد و در عین الورده در جنگ با ابن زیاد به شهادت رسید.</ref>، که از [[صحابه رسول خدا]]{{صل}} و از [[یاران]] با وفای [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} بود، گرد آمدند و پس از [[مذاکره]] و [[مشورت]] و [[دوراندیشی]] در این امر مهم، بر آن شدند که برای [[حضرت حسین]]{{ع}} [[نامه]] نوشته و از ایشان برای تشریف فرمایی به کوفه دعوت رسمی به عمل آورند. | برای رسیدن به این منظور، ابتدا جمعی از بزرگان و [[شخصیتهای کوفه]] در [[منزل]] [[سلیمان بن صرد خزاعی]]<ref>سلیمان بن صرد اگر چه موفق نشد در کربلا امام{{ع}} را یاری کند چون بعد از شهادت مسلم بن عقیل احتمالاً زندانی شد و یا متواری و مخفی بود، ولی بعد از واقعه کربلا نهضت توابین را پایهگذاری کرد و در عین الورده در جنگ با ابن زیاد به شهادت رسید.</ref>، که از [[صحابه رسول خدا]]{{صل}} و از [[یاران]] با وفای [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} بود، گرد آمدند و پس از [[مذاکره]] و [[مشورت]] و [[دوراندیشی]] در این امر مهم، بر آن شدند که برای [[حضرت حسین]]{{ع}} [[نامه]] نوشته و از ایشان برای تشریف فرمایی به کوفه دعوت رسمی به عمل آورند. |